De prachtige montado’s

Vandaag breng ik de dag door in het mooie dehesa-achtige landschap. Ik bezoek het mooie stadje Arraiolos waar ik ook het prachtige museum over het plaatselijke ambacht tapijtknopen bezoek. Daarna reis ik door naar Montemor-o-Novo waar ik de steencirkel van Almendres uit de oertijd bezoek. Ik overnacht daar ook. (95 km).

Het wordt vandaag een warme dag: tot bijna 30⁰ C. Vandaag wil ik tot voorbij Evora komen, maar zoals blijkt gaat dat niet lukken. Tant pis.

Het Montado-landschap

Ik rijd eerst door het prachtige Dehesa-landschap dat hier in Portugal het Montado-landschap wordt genoemd en gebaseerd is op het behoud van het landschap door het in enkele even lange fases te gebruiken: wild laten groeien, gras laten groeien, landbouwproducten verbouwen, begrazen.

Daardoor krijgt de grond de tijd om te herstellen van eventueel schadelijke gevolgen en rust te geven. Dat levert dan alles bij elkaar een grote biodiversiteit op. En dat is hier dan ook te zien. Het is mei en de bloemenpracht is zo mooi en zo divers. Ik kan me dat slechts uit mijn vroegste jeugd herinneren.

Van vissersplaats naar toeristenstad

Vandaag een kort verslag want in de ochtend heb ik veel huishoudelijk werk verricht en daarna richting Evora gereden. Ik bezoek Setubal, een havenstadje, en rijd tenslotte door naar Cuncos. (133 km).

Vanochtend eigenlijk alleen bezig geweest met het schoonmaken van de camper, water vullen en lozen, blogs bijwerken en mails van het werk beantwoorden. Onderweg moet ik nog boodschappen doen en dat neemt ook bijna een uur in beslag. Probeer maar eens gootsteen ontstopper te krijgen. Bijna nergens beschikbaar totdat ik het in een duister winkeltje te pakken kan krijgen.

Lissabon laat me niet gaan

Rond 12.00 uur rijd ik weg van de Camping Lisboa (een goede camping overigens). Eerst moet ik de stad zien uit te komen. Maar dat wordt nog een hele uitdaging. Het is erg druk rond de stad en de TomTom schijnt gek geworden te zijn. Ik rijd verschillende keren fout en TomTom probeert me weer op het goede pad te brengen maar gebruikt daarvoor de meest smalle wegen die je je maar kunt voorstellen. Tenslotte de TomTom maar uitgeschakeld en intuïtief mijn weg gezocht en gevonden. Maar het heeft alles met elkaar meer dan een uur geduurd.

Zo maar wat zwerven door Lissabon

Vandaag staat Lissabon weer op het programma. Ik ga eerst met de Elevador Santa Justa van de wijk Baixa naar het hoger gelegen Chiado en ik loop weer een paar uur door deze totaal andere wijk die ik eerder heb gezien. Na de lunch loop ik weer naar de Alfama toe waar het Museu do Fado gelegen is en breng nog enkele uren in dit bijzonder museum door. Aan het einde van de middag keer ik terug naar de camper om te koken en de achterstand bij de posts weg te werken.

De Chiado

Vanochtend redelijk vroeg met de bus vertrokken naar de binnenstad om daar niet al te laat aan te komen om de toeristenstroom voor te zijn.

Ik loop rechtstreeks naar de Elevador Santa Justa in de verwachting daar onmiddellijk in deze lift te kunnen stappen. Maar helaas: een cruiseschip heeft weer een lading kruisvaarders over het centrum uitgestort. Dus weer een tijd in de rij wachten. Even twijfel ik maar het is een zo typisch deel van Lissabon dat ik dat half uurtje wachten er voor over moet hebben.

De wijk waar de fado geboren is: Alfama

Vandaag de hele dag in Lissabon doorgebracht voornamelijk in de wijken Maouraria, Rossio en Baixa. Daar de beroemde tramrit 25 gemaakt. Moe van de vele toeristen ben ik door de wijk Alfama en de haven gaan lopen. In de avond een diner/fado-concert bijgewoond.

Naar Lissabon

Vanochtend al vroeg op pad gegaan naar het centrum van Lissabon. Met bus 714 neemt dat ongeveer drie kwartier in beslag die veelal opgehouden wordt door verkeerd geparkeerde auto’s en files in de vele smalle straatjes die gepasseerd moeten worden.

Vanaf het eindpunt doorgelopen naar de Largo Martin Monz. Vandaar vertrekt de beroemde tramlijn 25 door de oude stad heen. Er staat een lange rij te wachten; de wachttijd is ongeveer een half uur wordt geschat maar uiteindelijk blijkt het een uur te worden. Toch maar gewacht omdat ik zo veel positieve verhalen over deze tramrit hoorde. De wachttijd werd veraangenaamd door een Amerikaans koppel uit Californië dat een vakantie doorbrengt in Portugal.

Een toeristische hel

Vandaag blijkt het een teleurstellende dag te worden. Ik word geteisterd door het massatoerisme. In de ochtend vertrek ik naar Sintra waar ik het gebied wil bezoeken waar de 19^e-eeuwse gegoede burgerij en adel een buitenhuis lieten bouwen. Ik heb er niet veel van gezien want de toeristen werden er met tientallen tegelijk doorheen gejaagd. Daarna doorgereden naar een camping nabij Lissabon. (53 km).

Sintra

Ik sta al vroeg op om op tijd in Sintra aan te komen. Sintra is een hoog gelegen stadje met daaromheen nog hogere heuvels. In de 19^e eeuw hebben vele welgestelden en vooral de adel dit stadje uitgekozen om er een zomerresidentie te bouwen als toevluchtsoord om aan de zomerse hitte van Lissabon te ontkomen. Ik was van plan om twee of drie van die locaties te bezoeken maar het is er slechts één geworden. Één te veel. Te veel toeristen.

Het komt waarschijnlijk ook doordat ik deze dag niet zo goed gepland had van te voren. Ik parkeer op een grote maar bijna lege parkeerplaats en loop vervolgens naar het nabijgelegen station om daar de bus door het gebied te nemen. Maar waar ik ook zoek ik zie geen bushalte. Wat blijkt is dat dit hele kleine stadje beschikt over twee treinstations. Binnen 10 minuten ben ik bij het goede station. Daar koop ik een ticket voor een hop-on-hop-off bus.

Voor zover mogelijk scheurt de bus van de ene naar de volgende halte. Een onverstaanbare buschauffeur geeft de bezienswaardigheden aan. Maar er is ook een audio gids die echter een beetje in de war is betreffende de locaties.