Reisdoel Sicilië

Het voorjaar van 2023 zal mij naar Sicilië brengen. Het is een al lang gekoesterde wens om dit eiland te bezoeken. Ik zal ongeveer twee maanden onderweg zijn. Vertrek is voorzien rond eind maart. Vanaf dat tijdstip zijn er weer dagelijkse blogberichten te verwachten.

De voorbereiding

Het is al weer bijna een jaar geleden dat ik de laatste lange reis heb ondernomen naar Portugal. In het najaar van 2022 kon ik niet op reis gaan omdat een tijdelijk project mij van de straat hield. Ik heb vijf onderzoeksgroepen voorbereid op hun 6-jaarlijkse visitatie en een eerste schets ontwikkeld met de lectoren over toekomstige samenwerkingsprojecten. Het was een interessant traject en het visitatiepanel was vol lof over wat de onderzoeksgroepen de laatste 6 jaar gerealiseerd hebben rond de thema’s gebiedsontwikkeling, circulariteit en ICT. Zelf heeft  dit project mij veel inzicht verschaft over de duurzame wijze waarop stedelijke ontwikkeling m.b.v. nieuwe materialen gestalte kan krijgen.

Maar dit voorjaar heb ik de agenda geblokkeerd om weer een langere reis te ondernemen. Ik wilde al geruime tijd Sicilië bezoeken en dit jaar moet het er maar van komen. Voorafgaand aan mijn voorjaarsreis zal ik ook nog een twee weken durend bezoek brengen aan mijn zuster, zwager en nicht die in Vermont, in het noordoosten van de Verenigde Staten wonen en die ik al bijna vijf jaar niet gezien heb. Maar omdat ik niet per camper reisde zal dit bezoek geen deel uitmaken van dit blog.

De roots van de Sardijnen: de Nuraghen

Op de vijfde dag van de camperreis Sardinië zal ik de hele dag besteden aan het bezoeken van sites waar monumenten van de Nuraghencultuur te vinden zijn. Het is een smoorhete dag en de wandelingen naar de sites vallen me fysiek tegen. Las ik aanvankelijk met grote afstand over de Nuraghencultuur, in de loop van de dag gaat dat beeld flink verschuiven in een positieve richting.

Even vooraf

Ik krijg vaak de vraag waarom ik iedere dag de dagverslagen schrijf. Ik heb eerder hier beschreven dat ik het doe om de ervaringen me meer eigen te maken.

Toevallig (?) las ik in het boek Grand Hotel Europa dat ik aan het lezen ben de volgende zin: ‘Ik weet dat niemand mij wil geloven als ik zeg dat ik mijn geschiedenis met Clio vooral voor mezelf aan het opschrijven ben, omdat ik lijd aan de beroepsdeformatie dat ik dingen pas echt meemaak wanneer ik ze, nadat ik ze in het echt heb meegemaakt, meemaak op papier.’

Mooier kan ik het niet omschrijven: als ik er over schrijf dan zie ik veel beter wat ik eerder heb bekeken. Bovendien  kost het niet zo veel tijd. In een uurtje is het verslag klaar.