Het laatste deel van de Kystriksveien

Vandaag het laatste deel van de mooie Kystriksveien afgelegd. Evenals gisteren val je op deze route van de ene verbazing in de andere over zo veel natuurschoon (175/6.722 km). 

De veerdiensten

Vandaag vallen er twee ferry-overtochten onder de te rijden route. Beide overtochten zijn gratis. Ik vermoed dat als de veerdienst een essentieel onderdeel van weg 17 is dat hij dan gratis is maar als er over de weg een redelijk alternatief is dat je dan voor de overtocht moet betalen.

De eerste oversteek is van Esøya naar Agskärdet. Dat is slechts een overtocht van een half uurt. De tweede overtocht is die van Jektvika naar Kilboghamn en die duurt meer dan een uur. Daar komt dan nog de wachttijd bij.

Over de Kystriksveien

Vandaag in de richting gereden van Kystriksveien die ik vandaag wil rijden. Ik kom eerst langs de bekende tijdewisseling van Saltstraumen. Daarna rijd ik deze prachtige route door tot aan Esoya waar ik een overnachtingsplek vind nabij een kerk. Zoals gezegd het is een prachtige route maar helaas eindigt hij in mineur (176/6.547 km).

Nut en noodzaak van huid bedekkende kleding en Deet

Vanochtend vroeg opgestaan en eerst een wandeling met Luna door het natuurpark gemaakt waar ik gisteren mijn overnachtingsplek vond. Als ik terugkom van de wandeling arriveert er net een jong stel dat een hike wil maken naar een plek die ik niet ken. Als ze uit de auto stappen worden ze al gelijk belaagd door vliegen en muggen (waar ik overigens veel minder last van heb).

Ze hebben t-shirts aan met korte mouwen en korte broeken. Ik zeg ze dat ik vrees dat die wandeling geen groot succes zal worden als ze niet eerst andere kleding aantrekken die de huid bedekt. Bovendien raad ik ze aan om bij zo een dagtocht toch een middel als Deet te gebruiken. Dat helpt echt. De jongen denkt dat dat niet nodig is maar het meisje heeft er wel oren naar.

Ik bied ze aan om mijn Deet te gebruiken en dat dat waarschijnlijk voldoende zal zijn voor de tijdsduur van de hike, Het meisje gaat er graag op in en wil alsnog huidbedekkende kleding aantrekken en wil graag mijn aanbod aannemen om Deet te gebruiken.

De jongen denkt dat het niet nodig is. Zodra het meisje omgekleed is en Deet gesmeerd heeft merkt ze gelijk het verschil. Weinig last van muggen en vliegen en de jongen staat nog steeds wild om zich heen te slaan. Dat overtuigt hem ook en ook hij wisselt van kleding en leent mijn Deet. Beiden gelukkig op pad. Vreemd dat ik toch veeeel minder last heb van vliegen en muggen. Ik trek geen ongedierte aan, laten we het daarop houden.

Een mooie maar niet vrolijk stemmende dag

Vandaag het Icehotel bezocht en het industriestadje Kiruna. Dat waren geen opgewekte bezoeken maar goed om te zien. Ik eindig de dag bij het mooie Natuurpark Ebisko (159/6.026 km).

Vannacht onrustige nacht gehad. Het was weliswaar nabij een relatief stille weg maar vanaf een uur of 20.00 tot ruim na middernacht was er een aanvoer van vrachtwagens die ik niet voorzien had. Voor de rest wel een aardige plek.

Het IceHotel

Dus vroeg opgestaan en na douchen en afwassen zijn we rond 9.00 uur op pad gegaan. Na een uur rijden kwamen we in Jukkasjärvi. Die plaats is niet heel bijzonder maar het is wel de plek waar het eerste icehotel van Zweden is opgericht. Het was vandaag vrij rustig dus ik kon vanaf 11.00 uur het hotel bekijken. Het uur hebben we overbrugd met wandelen en foto’s maken.

Rond 11.00 uur kon ik naar binnen. En dat was wel een ervaring. Buiten liep het al naar de 30 °C toe en binnen was er een gemiddelde temperatuur van minus 4 °C tot minus 7 °C. Men is destijds met dit hotel begonnen om het toerisme op gang te brengen en dat is voor wat het hotel betreft goed gelukt. Aanvankelijk was het hotel alleen aanwezig in de wintermaanden, maar dankzij zonne-energie is het nu mogelijk om het gehele jaar door een deel van het hotel open te houden. De buitenkant van het hotel is voor wat betreft de isolatie geheel bedekt met planten op het dak.

Via Denemarken en Duitsland terug naar huis

31e en laatste dag camperreis Noorwegen. Een saaie dag die ik voor het grootste gedeelte op de Duitse autobanen heb doorgebracht met veel opstoppingen.

Dit wordt het allerkortste verslag van deze reis. Ik ben vroeg opgestaan om de reis naar Mechelen in één dag te doen. Veel oponthoud door de vele files in Duitsland. Jaren lang is er daar weinig onderhoud gepleegd aan de wegen. Nu het economisch beter gaat wordt er een inhaalslag gemaakt waardoor er veel bouwplaatsen zijn die voor het oponthoud zorgen. Gewend aan de maximum snelheid van 80 km/u in Noorwegen is het weer even wennen aan de onbeperkte snelheid in Duitsland. Met dubbele snelheid razen de auto’s aan mij voorbij. Saaie, saaie, saaie dag. Rond 22.00 uur in Mechelen aangekomen.

Door het zuiden van Noorwegen naar Denemarken

Mijn eerste bezoek vandaag, de 30e dag van de camperreis Noorwegen, gold de vuurtoren van Lindesnes. Mooi en boeiend. Daarna doorgereden naar Kristiansand in een poging om reiscadeaus in te kopen en daarna het veer van Kristiansand naar Hirtshals genomen. In het noorden van Denemarken een overnachtingsplaats gevonden.

Vanochtend zowaar mooi weer met af en toe een felle bui. Maar veel beter dan gisteren. Omdat ik veel tijd beschikbaar heb voor de relatief korte afstand naar Kristiansand, besluit ik eerst nog de vuurtoren van Lindesnes te bezoeken. Daartoe moet ik wel een beetje omrijden maar achteraf blijkt dat dat zeker de moeite waard is geweest. Ik volg eerst de 640. Dat is een regionale weg die langs de kust loopt. Het is een mooie weg met afwisselend landschap: mooie natuurlijke baaien waar vroeger of nog steeds havens zijn, bosgebieden, kleine strandgebieden en landbouwgebied. De havens zijn voorzien van tal van boothuizen waarin vroeger de kleine vissersboten ‘geparkeerd’ stonden. Nu heeft de pleziervaart de dominante positie ingenomen.

De vuurtoren van Lindesnes

Na ruim 15 km kom ik bij Lindenes vuurtoren aan. Het is de meest zuidelijk gelegen vuurtoren van Noorwegen en begeleidt de toegang tot het Skagerak en het Kattegat. Dat het een belangrijk strategisch punt is, is te merken aan het feit dat de Duitsers tijdens WOII een heel verdedigingsnet rond de vuurtoren hebben opgebouwd. De vuurtoren is in ca. 1650 van start gegaan. Aanvankelijk bestond die uit niet meer dan 30 kaarsen (het licht van een vuurtoren wordt nog steeds gemeten in kaarsen). De huidige voortorens hebben een volume van 1.800.000 kaarsen, dat zie je dus iets beter.

Na de periode van de 30 kaarsen zijn er twee vuurkorven gebruikt hetgeen iets beter zichtbaar was. Aanvankelijk stonden ze in de open lucht, later in een afgesloten ruimte waarvan de restanten nog steeds te zien zijn. Vanaf 1854 waren er lenzen beschikbaar om het licht te versterken. Pas in 1915 is de huidige vuurtoren gebouwd die in gietijzer is opgebouwd. Hij werd tevens voorzien van een misthoorn die 1600 liter lucht per seconde kan verplaatsen.