Terug op het vaste land

De zevenendertigste dag van de camperreis Sardinië wordt voor het grootste gedeelte in beslag genomen door de overtocht over de Tyrreense Zee. In Civitavecchia rijd ik nog een 50 km door om een overnachtingsplek te vinden.

Van Olbia naar Civitavecchia

Vanochtend pas laat vertrokken. Ik hoef immers niet eerder dan 10.30 uur in de haven te zijn. Het is weer wat koeler dan gisteren en ik moet zelfs een hoody aandoen! Heb ik die ten minste ook niet voor niets meegenomen.

De boot vertrekt precies op tijd. Het is dezelfde als op de heenweg. Een voormalig Grieks passagiersschip met veel blingbling en personeel in morsige uniformen.

Ik zit de meeste tijd te lezen maar maak na de lunch ook nog even een wandeling over de diverse dekken. Alhoewel het op land flink waaide blijkt dat op zee wel mee te vallen. Het schip ligt stabiel op het water en ik zie geen zeezieke passagiers. De lucht is stralend blauw, de zee is azuurblauw en de golven die tegen de boeg stukslaan zijn verblindend wit.

Terug naar Olbia

Door veel omstandigheden, onrustige nacht gehad. Ik boek op de zesendertigste dag van de camperreis Sardinië mijn ferry terug naar het vaste land van Italië en kan morgen om 12.30 uur vanuit Olbia vertrekken. Ik rijd vast een stuk richting Olbia.

Onrustige nacht

Ik heb slecht geslapen want er waren veel dingen gaande die de nachtrust niet konden garanderen. In de eerste plaats begon het gisteren laat in de avond behoorlijk te stormen. Vervolgens kregen de schapen die ongeveer honderd meter van me verwijderd stonden in hun nachtweide het op hun heupen. Continu geblaat en gerinkel van bellen. Normaliter leuk. Nu even niet. Ook was er nog steeds die scherpe brandlucht. Ramen sluiten was geen alternatief want de camper was onverdraaglijk warm

Weer zo’n mooi stadje: Bosa

Op de vijfendertigste dag van de camperreis Sardinië vertrek ik naar het eindpunt van de reis. Maar voordat ik daar ben bezoek ik eerst het stadje Bosa. Zo mooi! Daarna rijd ik door naar de laatste bezienswaardigheid van deze reis: Chiesa San Nicolo di Trullas. Ik vind mijn overnachtingsplek op een soort belvedère van het dorp Semestene.

Bosa

Vanochtend rond 8.00 uur vertrokken naar Bosa om daar rond 9.00 uur aan te komen. De weg loopt weer verder langs de zee met steeds weer verrassende vergezichten. Als ik bij Bosa aankom heb ik de zelfde ervaring als bij Alghero. Buiten de oude stad is er een soort nieuwbouwstad ontwikkeld die op zich niet zo heel erg lelijk is maar gelukkig wel van het centrum verwijderd is.

Het oude Bosa is gesitueerd ten noorden en ten zuiden van een van de weinige rivieren die naar de zee leiden: de Temo.

Een rustige dag

Vanochtend, de vierendertigste dag van de camperreis Sardinië, begin ik met een grondig schoongemaakt van de camper en vertrek ik vervolgens naar het havenstadje Alghero. Dat blijkt een wonderbaarlijk mooi stadje te zijn. In de middag een stuk van de panoramarit gereden van Alghero naar Bosa. Aan die weg een overnachtingsplek gevonden.

Ochtendritueel

Ik sta om ongeveer 7.30 uur op maar heb nog veel tijd voordat de site van de Necropoli di Puttu Codinu om 9.30 uur opengaat (of niet). Ik maak van die wachtgelegenheid gebruik om het beddengoed te verschonen, de camper eens grondig schoon te maken en het afval in één zak te verzamelen. Het is vaak lastig om op Sardinië je afval op een legale manier kwijt te raken.

Om 9.30 uur blijkt de site van de Necropoli toch niet open te gaan en dat is ook het geval om 9.00 uur. Ik leg me er maar bij neer en ik vertrek richting Alghero. Het is wel vervelend dat zoveel toeristische plekken op Sardinië zich niets aantrekken van de vermelde openingstijden. Zo krijg je het toerisme natuurlijk nooit goed op gang.

Mijn 250e camperdag

Vandaag, als het me gegeven is, zal ik de 250e nacht in de camper doorbrengen. Als voorbereiding daarop bezoek ik op deze drieëndertigste dag van de camperreis Sardinië het dorp Siligo om daarna door te rijden naar het prachtige Monastero Benedettino San Pietro di Sorres. Daarna klim ik via vele haarspeldbochten naar Monteleone Rocca Doria om tenslotte te eindigen bij de Necropoli di Putti Condinu alwaar ik ook zal overnachten.

Siligo

Ik sta niet zo heel vroeg op en ben rond 8.30 uur onderweg. Een paar kilometer verder wil ik het dorp Siligo bezoeken. Ik wil dat om twee redenen. In de gidsen staat het als een mooi dorp beschreven maar de belangrijkste reden is dat hier het autobiografische boek Padre Padrone, van Gavino Ledda is gesitueerd. Eind jaren ’70 van de vorige eeuw hebben de gebroeders Taviani hier een indrukwekkend mooie film van gemaakt. Kijken als je hem niet kent.