Het nog niet ontdekte Sicilië

Vandaag rijd ik weer richting de oostkust en bezoek daarbij twee niet zo heel bekende stadjes. Waarvan de eerste: Mitello Val di Catania wel heel erg mooi is. Het tweede Buccheri is wat minder opzienbarend. Ik vind een overnachtingsplek in een mooi pijnbomenbos. (124 km).

Omrijden

Ik ben gisteren wel behoorlijk uit de koers geraakt mede door het gegeven dat het meer moeite dan gewoonlijk kostte om een geschikte overnachtingsplek te vinden.

Het weerbericht

Voor de zoveelste keer op deze reis klopt er van de weersvoorspelling niet veel. Ik heb van iemand gehoord dat dat jaarlijks in de maanden april en mei veel voorkomt. Helaas valt het nadeel naar mijn kant. Dus overwegend bewolkt en de temperaturen vallen ook wat minder hoog uit. Meestal klaart het aan het einde van de dag op maar de volgende morgen raakt het geleidelijk aan weer bewolkt.

Na mei wordt de weersverwachting ineens veel beter. Lijkt me ook logisch want je kunt gewoon iedere dag tot en met september mooi weer voorspellen. Het komt altijd uit.

Een regenachtige en rustige dag

Het waait en regent hard vandaag en het is niet echt warm. De enige activiteit is dus het bezoek aan het kasteel van Donnafugata. (o km).

Het kasteel van Donnafugata

Een beetje onverwachte openingsfoto bij dit reisbericht. Later meer hierover.

Het heeft vannacht hard gewaaid en er is veel regen gevallen. Ik heb niet veel zin om veel te reizen vandaag over natte en winderige wegen. Dus ik bezoek vandaag alleen het kasteel van Donnafugata.

Het is wonderlijk dat dit kasteel slechts in heel weinig reisgidsen is opgenomen. Terwijl het best het bezoeken waard is.

Verschil in sferen

Vandaag ben ik vroeg wakker (en uitgeslapen) en rijd in de ochtend gelijk de paar honderd meter naar het dorp Sutera dat een heel leuk dorp blijkt te zijn. In de middag naar Enna gereden voor een bezoek aan de stad en het bekende kasteel. (97 km).

Sutera

Ik ben vanmorgen al vroeg wakker en het is rond 7.00 uur al aangenaam warm. Dus opstaan dan maar om van deze lekkere temperatuur te genieten en niet te wachten tot het te warm wordt.

Vanuit mijn overnachtingsplaats midden in een heuvelachtige gras- en graangebied, kijk ik hoog op tegen de rots waar het stadje Sutera tegenaan gebouwd is en waar (rond 1350) bovenop die rots (180 meter hoger dan het dorp) een kasteel en een kerk gebouwd zijn: de San Paolino.

Petralia Soprana en Petralia Sottana; verstilde dorpen van ongekende schoonheid

Vandaag langs een garage geweest om mijn linkerachterverlichting te laten repareren. Daarna doorgereden op mijn route naar de tweelingdorpen Petralia Soprana en Petralia Sottana. Aan het einde van de dag doorgereden naar Polizzi Generosa waar ik mijn overnachtingsplek vind. (58 km).

Maar weer eens een keer een garage bezocht

Het weer was weer bij de beesten af. Het heeft de hele nacht aan een stuk door geregend bovendien was het heel mistig. In de ochtend ben ik vroeg wakker geworden (of liever het wakker liggen voortgezet) om op zoek te gaan naar een garage die mijn verlichting weer in orde kan maken. Die blijkt ca. 10 km verderop te liggen nabij Gangi.

De eerste garage put zich uit in excuses maar hij heeft een spoedklus en heeft er geen tijd voor. Hij verwijst mij door naar de fa. Amaroso & Alaimo. Iemand met de naam Amoroso (verliefd) moet wel een goede en betrouwbare technicus zijn. Totdat ik er achter kom dat de naam in 2 varianten voorkomt als bedrijfsnaam: Amoroso (verliefd) en Amaroso (bitter). De praktijk moet het maar uitwijzen welke kant het muntje opvalt.

Twee keer mezelf klemgereden

Vandaag een wonderschone lange wandeling gemaakt maar om het beginpunt van die wandeling te vinden moesten er vele hindernissen genomen worden. (54 km).

Een moeizame rit naar de Cascata del Catafurco

Vanochtend ben ik al om 8.00 uur vertrokken. Het leek een kort en makkelijk ritje te worden van nog geen 20 km. Maar de TomTom en ook Google Maps haalden vreemde streken uit. Nog geen 10 km na het vertrek stuurde TomTom me linksaf. Dat vond ik al wat vreemd maar de weg zag er goed uit dus het zal wel kloppen. Maar helaas de weg werd smaller en smaller en het wegdek werd slechter en slechter en de steilte nam toe. De weg was te smal om te kunnen keren dus er zat niets anders op om door te rijden. Totdat ik een scherpe bocht naar rechts moest nemen waarvan de weg ook nog eens heel smal was. Ik rekende er niet op dat ik de bocht nemen kon en keren zat er ook niet in omdat een inrit waar ik eventueel kon keren voor de camper te steil was om weer omhoog te kunnen.