Dag 32: Van Lissabon naar Cuncos

Van vissersplaats naar toeristenstad

Vandaag een kort verslag want in de ochtend heb ik veel huishoudelijk werk verricht en daarna richting Evora gereden. Ik bezoek Setubal, een havenstadje, en rijd tenslotte door naar Cuncos. (133 km).

Vanochtend eigenlijk alleen bezig geweest met het schoonmaken van de camper, water vullen en lozen, blogs bijwerken en mails van het werk beantwoorden. Onderweg moet ik nog boodschappen doen en dat neemt ook bijna een uur in beslag. Probeer maar eens gootsteen ontstopper te krijgen. Bijna nergens beschikbaar totdat ik het in een duister winkeltje te pakken kan krijgen.

Lissabon laat me niet gaan

Rond 12.00 uur rijd ik weg van de Camping Lisboa (een goede camping overigens). Eerst moet ik de stad zien uit te komen. Maar dat wordt nog een hele uitdaging. Het is erg druk rond de stad en de TomTom schijnt gek geworden te zijn. Ik rijd verschillende keren fout en TomTom probeert me weer op het goede pad te brengen maar gebruikt daarvoor de meest smalle wegen die je je maar kunt voorstellen. Tenslotte de TomTom maar uitgeschakeld en intuïtief mijn weg gezocht en gevonden. Maar het heeft alles met elkaar meer dan een uur geduurd.

Setubal

De route naar Setubal, die gedeeltelijk over een snelweg gaat, is niet heel erg bijzonder eigenlijk erg saai. Setubal is met name in het verleden een belangrijke haven geweest.

De vissersvloot viste veel op sardines en er is in de stad dan ook een grote visindustrie ontstaan die voornamelijk bestond uit het inblikken van sardines.

De binnenstad van Setubal is eigenlijk wel aardig. Maar de huizen zijn wel erg vervallen. Ik heb het idee dat de stad begonnen is om van Setubal een toeristenstad te maken. Daartoe heeft de stad volgens mij veel potentie. Maar er moet nog wel heeeeel veel gedaan worden. Er wordt druk gebouwd en gerestaureerd.

Museu do Trabalho

Ik wil het Museu do Trabalho bezoeken (het museum van de arbeid). Het staat in de binnenstad in een modern gebouw. Voor 13- en 65+ is de entree gratis. Ik dank de ontvangende dame voor het feit dat ze me jonger dan 13 inschat. Ze giechelt een beetje verlegen.

Je kunt er veel over de landbouw in het verleden te weten komen maar ik ben meer geïnteresseerd in de visindustrie. Het museum heeft een hele productieketen nagebouwd van de binnenkomst van de sardines tot de export van de ingeblikte sardientjes. Het verbaast me dat er destijds nog zo veel handwerk verricht werd. De visjes werden bij voorbeeld stuk voor stuk door vrouwen in de blikjes gedaan.

Er wordt ingegaan op het principe van de werkdeling en de competenties waar de divers medewerkers over moesten beschikken. Het was voor een groot deel smerig werk, maar alternatieven tegen de werkeloosheid waren er niet en dan is er geen reden om de organisatie van de arbeid beter te organiseren.

Ik loop na dit bezoek nog door wat straatjes en kom o.a. uit bij het Convento e Igreja de Jesus. Een merkwaardige kerk. Het is het eerste gebouw in Portugal dat in de Manuelstijl is opgetrokken. De kerk dateert van oudere datum. Dat is te zien aan de plompe gevlochten pilaren die nog niets weg hebben van de Manuelstijl.

 

Gootsteenontstopper

Gelukkig herinner ik me op tijd dat de afvoerbuis van mijn gootsteen verstopt zit. Ik moet dus iets hebben waarmee ik de verstopping kan opheffen. Ik informeer in diverse voor de hand liggende winkels maar geen van alle heeft dat spul. Uiteindelijk kom ik bij een winkeltje aan waar ze zo een beetje alles hebben. En inderdaad ze hebben nog twee flesjes ontstoppingsmiddel in voorraad.

Ik vraag op een omslachtige manier met woorden en gebaren hoe ik het moet gebruiken. De winkelierster spreekt geen vreemde talen maar haar gebaren zijn overduidelijk en haar acteertalent is zo mogelijk nog groter. Ik moet meekomen naar de toonbank en daar pakt ze een koffiekopje en doet alsof ze het ontstoppingsmiddel in het kopje giet om het daarna te legen in de pijp. Dan wijst ze op haar horloge en geeft een half uur aan en doet alsof ze gaat slapen. Daarna wijst ze op de flessen water en doet dat in het kopje. Alsof ze een gasvlam is en met schuddende hand geeft ze aan dat ze haar hand verbrand heeft: dus heet water en dan 6x door de afvoer. Duidelijk toch.

Noch een waarschuwing: toxide roept ze. Dat begrijp ik en weer schenkt ze haar kopje vol met het oplosmiddel en doet alsof ze het opdrinkt. Maar dan met een gilletje schudt ze haar vinger bestraffend. Nogmaals: toxide en doet alsof ze dood neervalt.

Als ik afgerekend heb pak ik de fles en doe alsof ik hem in één teug leegdrink en maak met mijn hand een ‘lekker’-gebaar. Lachend stuurt ze me de winkel uit.

Overnachten in de dehesa

Na ca. 3 uur rijd ik weer verder in de richting Evora maar het is al laat in de middag dus ik zoek een overnachtingsplek in een dehesa-achtig landschap met veel cipressen. Ik vind mijn plek aan een mooi open veld met hier en daar kurkeiken.