Op weg naar route 2

Door de voortdurende hitte heb ik dan toch maar besloten om het weer hoger op en koeler te gaan zoeken op deze negende dag van de camperreis Sardinië. Het is weer een half hoog gebergte met aangenamere temperaturen. Ik moet ongeveer 120 km reizen maar laat me onderweg vele keren afleiden om van uitzichten te genieten en om een bezoek te brengen aan heel bijzondere graven.

Ochtendbad

Ik heb niet zo goed geslapen en ben al om 7.00 uur wakker. Omdat ik toch niet meer inslaap sta ik op, trek mijn zwembroek aan en loop de 50 meter naar het strand en duik de heerlijk koele zee in. Thuis vrees ik altijd een koude douche en hier spring ik er vanzelf in. Het is heel verkwikkend en ik ben de enige op het strandje. Als ik na een uur uit zee kom en me sta te drogen in de zon komt er een leeftijdsgenoot langs die al joggend een schijnbaar dagelijks vast parcours aflegt.

Ik vraag of hij zijn dagelijkse oefeningen doet en met een meewarig gezicht zegt hij Ja. Het is duidelijk: hij heeft er niet veel zin in maar vindt dat het toch moet gebeuren. Ik vertel hem met horten en stoten mijn min of meer gelijke ervaringen. ‘Ja’ zegt hij, ‘oude auto’s hebben meer onderhoud nodig en oude mensen ook.’ En hij vertrekt weer door rechtsomkeert te maken.

Ik ruim de camper een beetje op, douche me om van het zoute water af te komen en rond 9.00 uur vertrek ik. Het was niet zo een heel mooie plek maar de nabijheid van zee maakt veel goed.