Urnes en Sognefjellet

Op dag 18 van de camperreis Noorwegen rijd ik eerst weer terug naar de Lustrafjorden om van daaruit naar de oudste staafkerk van Noorwegen te reizen: Urnes. De volgende etappe op weg naar Lom gaat over een indrukwekkend rauwe hoogvlakte. Het regenachtig weer versterkt het effect van de onherbergzaamheid. Dan daal ik af naar Lom en de omgeving wordt weer vriendelijker en bewoonbaarder. Ik vind een mooie overnachtingsplaats aan de Vagavatn.

Jawel hoor één dag mooi weer en natuurlijk hebben we dan weer recht op regen. En niet zo’n klein beetje ook. De ruitenwissers begonnen weer piepend te protesteren. Dus toch maar een stop gemaakt om de ruiten weer met aardappel in te smeren en daarna liepen ze weer geluidloos. Ik rijd eerst door de Lustrafjorden in oostelijke richting. Een vriendelijke fjord met ook weer veel fruitteelt. Ook valt het me op dat ieder begroeibaar stukje land dat niet voor fruitteelt gebruikt wordt gras moet opleveren. Zelfs veldjes van een paar honderd vierkante meter worden daarvoor nog benut. Ik heb begrepen dat er voor het wintervoer van het vee veel hooi nodig is en dat er niet voldoende land is om gras te oogsten. Vandaar dat al het land gebruikt wordt dat maar even geschikt is.