Helgelandskysten
Vandaag, op de 12e dag van de camperreis Noorwegen, ben ik verder naar het zuiden gereden via de mooie Helgelandskysten. Onderweg een onverwacht bezoek gebracht aan het zeer mooi vormgegeven Petter Dass Museum
Om acht uur opgestaan. De verwarming sloeg in eerste instantie aan maar daarna niet meer. Op de console was niet te zien hoeveel spanning er nog in de huisaccu zat. Ik heb desondanks de batterijen van de camera proberen op te laden en dat ging goed. Maar de waterkoker die 650W vraagt werd stroom geweigerd. Plotseling lichtte het console op en bleek de accu nog voor ¾ vol te zitten. Vreemd. Alle elektra uitgedaan en op pad gegaan in de hoop dat via de zonnepanelen en de motoraccu de huisaccu behoorlijk opgeladen zal worden.
Het was doodstil op de weg. Logisch. Zondagmorgen. Wel veel regen en dus in hogere gedeeltes door de wolken gereden. Naarmate ik meer in het zuiden kom, is er meer landbouwgebied. Ook de huizen overstijgen het niveau van de visserswoningen die veelvuldig in het noorden voorkomen. Na het landbouwgebied, plotseling weer een ruig rotsgebied. De soorten landschappen blijven elkaar afwisselen. Veel schapen langs de weg. Ze liggen rustig in de berm of op het asfalt te herkauwen en trekken zich van het weinige verkeer niets aan.
Vandaag moet ik op route 17 die over de Helgelandskysten gaat, vier veerboten nemen. Bij alle kan ik gelijk bij de eerste overtocht mee dus ik hoef niet heel lang te wachten. Op de eerste veerboot een Schot gesproken die zijn ergernis over de Brexit kwijt wilde: die ongeïnteresseerde jongeren, als ze massaler gestemd hadden zaten we nu nog in de EU. Er komen barre tijden aan. Hij is inmiddels een sterk voorstander van een zelfstandig Schotland. In de verwachting dat dat zal lukken zullen de Schotten in de toekomst goed overwegen of het dan armlastige Engeland tot Schotland mag toetreden. Duivelse lach.
Reacties