Dag 32: Van Rebeccu naar Ardara

Wandelen in een eikenbos

De ochtend van de tweeëndertigste dag van de camperreis Sardinië begint met een lange wandeling door een eikenbos rond de Monte Rasu. Vervolgens rijd ik via een prachtige route via Ittireddu en Mores naar Ardara om twee totaal verschillende Romaanse kerken te bekijken. Bij die laatste, de Santa Maria di Bubalis vind ik tevens mijn overnachtingsplek.

Bijna zonder benzine

Ik ben niet zo vroeg wakker want ik heb uitstekend geslapen. Eindelijk eens een frisse nacht. Na douchen en een grote afwas ga ik op weg naar het startpunt van mijn wandeling.

Ik word uitgezwaaid door de beschermengel van Rebeccu. Gisteren zat ik me steeds af te vragen aan wie ze me deed denken. En nu ze me uitzwaaide wist ik het: Juffie Janssens, met drie s’en van de Albert Plesman Ulo die mij de beginselen van Frans en Biologie bijbracht.

In de buurt van Bono denk ik er aan dat ik lange tijd niet meer getankt heb en als ik op de benzinemeter kijk zie ik tot mijn schrik dat die vrijwel leeg is. Ik kijk op de TomTom waar het dichtstbijzijnde benzinestation is en gelukkig is dat slechts 11 km verderop. Zelf als ik stil kom te staan is het nog een te belopen afstand. Maar ik haal het en er gaat bijna 60 liter in de tank. Toch maar wat vaker op die benzinemeter kijken.

Wandeling rond de Monte Rasu

Na Bono rijd ik een paar kilometer omhoog door het Parco Naturale del Marghine. Daar op een hoogvlakte start mijn wandeling rond de Monte Rasu. Als ik uitstap wordt ik aangenaam verrast door de koele (en soms) koude temperatuur. Dat is wel te verklaren. Ik zit hier op 1.200 meter. Er staat relatief veel wind en de Monte Rasu is omgeven door uitgestrekte laagvlaktes waardoor die wind veel vat heeft op mijn wandelgebied.

Het is een makkelijke wandeling. Geen moeilijke omstandigheden, geleidelijk klimmen en dalen en een vrij breed grindpad. De wandeling gaat door een groot eikenbos dat af en toe afgewisseld wordt door sterk geurende dennenbosjes.

Monte Rasu

Ook is er afwisseling tussen het lopen in de schaduw van de bomen en het lopen in de zon. In de schaduw zal het niet warmer dan 20 graden worden in de zon loopt het op tot 24 graden. Ideale wandelomstandigheden dus.

Het wandelpad is hoog gelegen en biedt prachtige uitzichten over de omliggende laagvlaktes.

Ook in dit gebied lopen koeien en schapen vrij rond. Dat is toch wel een ander leven voor deze beesten dan bij ons in Nederland waar we veel dierenleed accepteren zolang wij maar onze kiloknallers kunnen kopen.

Water

Na 1,5 kilometer kom ik bij een bron aan. Ik leeg mijn fles met oud water en vul hem met ijskoud vers water.

Dan besef ik dat ik al deze weken slechts één keer water uit een kraan getapt heb. Voor de rest heb ik me altijd kunnen voorzien van vers en koud bronwater. En ook nu weer, als ik mijn fles ververst heb, heb ik de neiging om de kraan dicht te draaien. Die gewoonte zit er dus dik ingebakken.

Monte Rasu

Ik loop nog langs een hut waar het vee in de avond verzameld wordt en kom dan op een hoogvlakte aan die in het voorjaar schitteren moet zijn met vele soorten bloeiende planten. Er loopt ook veel vee rond. Ze kijken je nieuwsgierig aan en een enkele koe waagt het om naar je toe te komen en ik beloon hem met het likken van mijn zoute handen.

Bijna in meditatie

Na deze hoogvlakte bereik ik een stuk met voortdurend mooie vergezichten en ik raak er helemaal van in de ban. Langzaam aan voel ik, hoe moet ik het zeggen, dat ik één word met mijn omgeving alsof ik zelf niet besta.

Monte Rasu

Ik ga langs de kant van het pad zitten en ik denk dat ik zeker een half uur alleen maar heb zitten kijken. Er komt geen zinnige of onzinnige gedachte bij mij naar boven. Totaal leeg. Wat heb ik hier naar verlangd de afgelopen twee jaar toen niet alles bepaald meezat.

Ik nader het einde van de wandeling. Er rest mij nog een pad naar de top van de Monte Rasu. Het blijkt een betonnen weg te zijn. En waarom? Wel op de top staat een complex met zenders en die moeten natuurlijk goed bereikbaar zijn.

Ik heb niet veel zin om die weg naar boven te lopen. Bovendien denk ik de laatste tijd: waarom zou je naar de top van een berg gaan? Om een wijds uitzicht te hebben? Ok, maar vervolgens nemen mensen die naar die top lopen een verrekijker mee om dat vergezicht dichtbij te halen. Dat is toch een beetje in tegenspraak met elkaar. Maar toegegeven ik heb me er vroeger ook vaak aan bezondigd.

Voortzetting van de route naar Ardara

Na ruim 3,5 uur kom ik weer bij de camper aan en eigenlijk ben ik helemaal niet moe. Dat heeft waarschijnlijk met de prima wandeltemperatuur te maken. Ik eet wel mijn brood en kaas en drink wat maar ga al vrij snel weer verder op pad met de camper.

Ik rijd dit prachtige park uit en het is doodstil op de weg. Ik heb het bijgehouden: Gedurende 35 kilometer ben ik maar 12 voertuigen (inhalend en tegemoetkomend) tegengekomen!

Nabij Andara

De route doet mij erg denken aan de dehesa’s van de Extremadura in Spanje

De Santa Maria del Regno

Ik kom tenslotte weer in de laagvlakte aan. Een hoofdzakelijk agrarisch gebied. Maar zeker niet saai. Ik rijd door kleine plaatsen heen als Ittereddu en Mores en kom tenslotte aan in Ardara. Daar wil ik de Santa Maria del Regno bekijken. Het is een grote kerk en was in de periode dat Ardara in de middeleeuwen nog een hoofdstad was van het koninkrijk Torres eigenlijk een kathedraal.

Santa Maria del Regno

De kerk maakt een massieve indruk want hij is geheel gebouwd uit zwarte vulkanische steen. De kerk wordt dan ook wel de zwarte kathedraal genoemd. Hij is eenvoudig van stijl en is dus typisch Romaans. Maar zodra je binnenkomt krijg je een geheel andere indruk. Bij het altaar hangt een gigantisch groot gotisch altaarstuk dat blinkt van het goud. Alle zuilen in de kerk zijn voorzien van fresco’s die vele heiligen uitbeelden. Ik kan het niet goed combineren met elkaar. En net als in Spanje waar de gotische bling bling je ook tegemoet komt in vele kerken, erger ik me ook hier aan het extravagante.

Ik praat nog even met de dames die er voor de bezoekers zijn om toelichting te geven. Dat waren er vandaag tot op nu 2 (inclusief mijzelf).

De Chiesa Santa Maria di Bubalis

Dan rijd ik het voormalige stadje uit en na een paar kilometer kom ik bij de Chiesa Santa Maria di Bubalis aan. Gebouwd in de 9e of 10e eeuw is het een totale ontkenning van de Santa Maria del Regno. Het is een kleine kerk met een koepel en enkele aangebouwde delen. De kerk is uiterst eenvoudig maar er is veel aandacht besteed aan de tweekleurigheid van deze kerk: er zijn lagen aangebracht van rode en zwarte vulkaansteen. Helaas kan ik er niet in. Ik had het graag gezien. Een deur staat weliswaar op een kier maar ik kan de grendel die aan de binnenkant zit toch niet verschuiven.

Santa Maria de Bubalis

Vlak achter deze kerk is langs een landweg plaats om mijn camper te parkeren en ik kies er dan ook voor om hier maar de overnachtingsplaats van te maken. Ik zit voordat ik ga koken nog wat buiten de kerk te kijken en besef hoe bijzonder het is dat je naast een bouwwerk zit dat ruim 1300 jaar geleden gebouwd is. Wie waren die bouwers? Wie bezochten die kerk? Hoe belangrijk was die kerk voor hen? Wel vragen, geen antwoorden.

Koken

Ik moet mijn hart nog even luchten. Van de week heb ik in een dorp inkopen gedaan bij een supermarkt die deel uitmaakt van een keten. Ik heb daar mager rundergehakt gekocht voor een eenvoudige pasta-schotel. Vanavond heb ik die schotel bereid. Het gehakt heb ik gebraden en er kwam nauwelijks vet vrij. Bovendien kwam er ook geen enkel water vrij wat in Nederland altijd het geval is. Over het verschil in smaak zullen we maar zwijgen. Ik heb de sterke indruk dat keten-supermarkten hier hun eigen vlees lokaal mogen inkopen en verwerken (ondanks dat ze deel uitmaken van die keten) en het dus niet van vele tientallen kilometers ver aangevoerd moet worden.

Waarom accepteren we het toch dat we ons door onze eigen supermarktketens al die bagger in onze maag laten splitsen. Het kan dus kennelijk ook anders! Prijs was ongeveer hetzelfde maar de levensstandaard is hier lager dus men zal bereid zijn om hier iets meer voor hun producten te betalen.

Delen met je netwerk?
(Visited 114 times, 1 visits today)