Te heet om ook maar iets te doen.

De temperatuur komt vandaag op de twaalfde dag van de camperreis Sardinië ruim boven de 30⁰C uit. Zelfs in de heuvels zal het niet koel genoeg zijn om ook maar iets te ondernemen. Ik beperk me vandaag op de twaalfde dag van de Camperreis Sardinië dan ook maar tot een paar kilometer verder reizen en benzine tanken.

Geen nieuws

Gerard vertelde me ooit zich dood te ergeren aan de vaak onbenullige berichten in kranten. Waarom moet iedere dag een vast aantal pagina’s gedrukt worden. Hij had een ander business model in zijn gedachten: Druk alleen relevant nieuws af en als er geen relevant nieuws is dan laat je slechts 1 pagina uitkomen met als kop: ‘Vandaag is er geen nieuws’. Briljant!

Wel Gerard ik kan aan je wens voldoen:

VANDAAG IS ER GEEN NIEUWS

Nou ja toch wel een beetje nieuws. Er is dan wel geen opzienbarend nieuws maar er gebeurt toch van alles.

Naar de Barbagia Seulo

Op de elfde dag van de Camperreis Sardinië verlaat ik, na een mooie ochtendwandeling, het Parco Nazionale di Orosei e del Gennargentu om door te reizen naar de streek Barbagia Seulo. Dit is een veel minder groen landschap waarbij de hele bevolking wel lijkt te werken in de schapen en geitenhouderij. Voordat ik mijn overnachtingsplek vind bezoek ik nog een oude tempel: Tempio domu e Urxia.

Ochtendwandeling; achter de schapen aan.

Ik maak vanochtend een ongeveer drie uur durende wandeling langs de Monte Texile nabij Aritzo. Als ik bij het begin van de wandeling het pad wil inslaan waar de route begint, is mij een schaapsherder voor die met zijn honden en schapen naar een nieuw weidegebied gaat.

De Murales van Orgosolo

Op de tiende dag van de camperreis Sardinïe reis ik door het mooie Parco Nazionale del Golfo di Orosei e del Gennargentu en begin ik met een bezoek aan Orgosolo dat bekend staat om zijn muurschilderingen: een verpletterende indruk!

Orgosolo

Als ik wakker word en ontbeten heb denk ik dat het een beetje een lala-dag wordt. Ik heb er in ieder geval geen hoge verwachtingen van. Maar zoals zo vaak het geval is bij mij blijkt het tegenovergestelde het geval te zijn. Nadat ik ontbeten heb en de camper aan kant gebracht heb vertrek ik van deze mooie overnachtingsplek, onder begeleiding van het geklepel van de bellen van de geiten, naar Orgosolo een paar kilometer verderop. Hier wil ik de muurschilderingen bekijken waarvoor dit dorp bekend staat.

Op weg naar route 2

Door de voortdurende hitte heb ik dan toch maar besloten om het weer hoger op en koeler te gaan zoeken op deze negende dag van de camperreis Sardinië. Het is weer een half hoog gebergte met aangenamere temperaturen. Ik moet ongeveer 120 km reizen maar laat me onderweg vele keren afleiden om van uitzichten te genieten en om een bezoek te brengen aan heel bijzondere graven.

Ochtendbad

Ik heb niet zo goed geslapen en ben al om 7.00 uur wakker. Omdat ik toch niet meer inslaap sta ik op, trek mijn zwembroek aan en loop de 50 meter naar het strand en duik de heerlijk koele zee in. Thuis vrees ik altijd een koude douche en hier spring ik er vanzelf in. Het is heel verkwikkend en ik ben de enige op het strandje. Als ik na een uur uit zee kom en me sta te drogen in de zon komt er een leeftijdsgenoot langs die al joggend een schijnbaar dagelijks vast parcours aflegt.

Ik vraag of hij zijn dagelijkse oefeningen doet en met een meewarig gezicht zegt hij Ja. Het is duidelijk: hij heeft er niet veel zin in maar vindt dat het toch moet gebeuren. Ik vertel hem met horten en stoten mijn min of meer gelijke ervaringen. ‘Ja’ zegt hij, ‘oude auto’s hebben meer onderhoud nodig en oude mensen ook.’ En hij vertrekt weer door rechtsomkeert te maken.

Ik ruim de camper een beetje op, douche me om van het zoute water af te komen en rond 9.00 uur vertrek ik. Het was niet zo een heel mooie plek maar de nabijheid van zee maakt veel goed.

Water en kerken

Op dag acht van de camperreis Sardinië leg ik de ongelooflijke afstand van 50 km af. Het begint met water tanken, dan twee kerken en tenslotte eindig ik in zee.

De kwaliteit van water

Ik ben vroeg op en heb goed geslapen. Na douchen en camper schoonmaken rijd ik om ongeveer 8.00 uur weg. Ik ga het laatste stuk van route 1 rijden. Daar heb ik dus 5 dagen over gedaan. Straks kom ik nog tijd te kort om alle routes te rijden.

Ik rijd de weg steil af naar beneden naar de SS392. Mij is verteld dat als ik een paar kilometer op deze weg rijd ik aan de linkerkant een parkeerplaats zal tegenkomen met tal van waterbronnen. En dat klopt.

Ik kom bij een kleine parkeerplaats waar al vijf auto’s staan maar er is net nog plaats voor mij. Er zijn vijf watertappunten die gul water laten uitstromen. Ik sta er naar te kijken als een Arabier in de woestijn: wanneer zal het stromen van het water ophouden?