Camperreis Spanje dag 82; van Gozolas naar Orreaga
Pamplona en Roncevalles
Vandaag op de 82e dag van de Camperreis Spanje bezoek ik Pamplona. Dat blijkt een heel welvarende maar vooral leuke stad te zijn. Ik heb er uren rondgewandeld. Daarna moesten er boodschappen gedaan worden. Vervolgens ben ik doorgereisd naar het noorden waar ik in de Pyreneeën, bijna aan de Spaans-Franse grens, een overnachtingsplek gevonden heb.
Pamplona
Ik wordt weer met mooi weer wakker en het zal de hele dag zo blijven. Vroeg in de ochtend rijd ik al naar Pamplona. Ik blijk daar dichter bij te zitten dan ik verwacht had. Dus binnen een kwartier sta ik op een parkeerplaats niet ver van het centrum. Bovendien blijkt dat ik hier ook water kan tanken en lozen.
Het eerste wat mij opvalt is dat de buitenwijken waar ik doorheen rijd geen van alle het karakter vertonen van een achterstandswijk. De wegeninfrastructuur lijkt pas nieuw aangelegd te zijn. Wat dat betreft maakt Pamplona totaal geen Spaanse indruk.
Pamplona (Iruña in de taal van Navarra) is uiteraard bekend van de Sanfermines waarbij stieren door de smalle straatjes gejaagd worden en mensen proberen om niet onder de voet gelopen te worden of op de horens genomen te worden. Protesten worden jaarlijks duidelijker geuit tegen deze dier- en mensonwaardige gebeurtenis
Voor de rest wordt Pamplona vaak gekenmerkt als een provinciale stad. Maar daar ben ik het niet mee eens. De binnenstad wekt de indruk een veel grotere stad te zijn. De gebouwen zijn hoog (meestal 6 etages). Er is een vrij modern winkelaanbod en er zijn prachtige pleintjes met veel schaduwgevende platanen. Aan de rand van de stad zijn grote parken aangelegd die, voor zover ik het kan beoordelen, heel goed onderhouden worden. Er is een mooie stervormige citadel die nog vrijwel geheel in tact is en ook de rest van de vroegere verdedigingswerken zijn mooi in stand gehouden.
Er is een fraai stadhuis aan een mooi plein, en een mooie San Saturnino kerk uit de 13e eeuw maar kent een ratjetoe aan bouwstijlen. Bijzonder is dat de vloer helemaal van hout is en dat het een aaneenschakeling is van deksels van graven.
De gotische kathedraal maakt geen grootse indruk op mij. Hier liggen de meeste koningen van Navarra begraven. Het klooster werd net gerestaureerd maar het museum van de kathedraal is de moeite waard om te bezoeken. Nu eens geen vertoning van alle kerkschatten maar een modern vormgegeven overzicht van de geschiedenis van de kerk in de stad Pamplona, gerelateerd aan de wereldgeschiedenis die in steekwoorden in de ijzeren vloer is uitgelicht.
Kortom ik vond Pamplona het bezoeken meer dan waard. Het is een van de mooiste en sfeervolste steden die ik deze reis in Spanje bezocht heb.
Na ongeveer vijf uur keer ik terug naar de bus om het water te lozen en te tanken. Daarna rijd ik zo maar willekeurig door een aantal buitenwijken heen en het blijft me verrassen dat alles er zo welvarend uit ziet. Zelf in de wijken waar veel schotelantennes buiten hangen en er dus waarschijnlijk veel allochtonen wonen zijn geen sporen van verloedering te vinden. Zou interessant zijn om eens na te gaan hoe ze dat hier voor elkaar krijgen.
Nadat ik boodschappen gedaan heb rijd ik door naar het noordoosten. Het landschap verandert in een voorgebergte en het typische karakter van de Spaanse huizen is al ver voor de Franse grens verdwenen. Ik zie eigenlijk alleen maar chalet-achtige huizen met toch nog vaak een wezensvreemd beglaasd balkon.
Roncevalles en Ibaneta
Ik kom langs Roncevalles waar het pelgrims ziekenhuis staat voor pelgrims die de tocht over de Pyreneeën niet helmaal gezond hebben afgerond. De zorg moet destijds indrukwekkend geweest zijn getuige een 13e eeuwse tekst. ‘Hier wordt iedereen ontvangen, zieken en gezonden, niet alleen katholieken, maar ook heidenen, joden, ketters, leeglopers en nietsnutten’. Kortom de goeden en de slechten worden gelijkelijk bediend. In dit huis wast met de voeten van de armen; ze worden geschoren, men wast ze het hoofd, knipt hun haren, en hun schoenen worden hersteld. Vrouwen, van een onbesproken gedrag, die noch in netheid noch in schoonheid te kort schieten, verzorgen de zieken met toewijding. De zieken liggen in zachte bedden en niemand vertrekt hier voor hij weer helmaal gezond is.’ Dat is nog eens ziekenzorg!
Nog geen kilometer verderop ligt de kapel van Ibaneta die diende als schuilplaats voor de pelgrims. De oude kapel bestaat niet meer. Daarvoor in de plaats is aan de architectuur te beoordelen, in de jaren ’60 een nieuwe kapel gebouwd. Het is bepaald geen hoogstandje van de wereldarchitectuur geworden. Maar als excuus kan aangevoerd worden dat dat meestal het geval is van architectuur uit de jaren ’60. Als je er al het predicaat ‘architectuur’ aan mag wijden.
Het is inmiddels laat in de middag en ik besluit om hier ook maar mijn overnachtingsplek te zoeken die makkelijk te vinden was. Ik heb een fraai uitzicht op de Pyreneeën. En dat mag ook wel want het zal bij leven en welzijn wel mijn laatste nacht voor deze reis in Spanje worden.
Leave a Comment