Camperreis Spanje dag 20; van Alora naar Malaga

Malaga

De 20^e dag van de Camperreis Spanje breng ik geheel door in Malaga. Een veel leukere stad dan gesuggereerd wordt in de reisgidsen.

Ik wordt wakker rond 7.00 uur en het is droog!!! Sterker nog: de zon schijnt!!! Ik had me gisteren voorgenomen om naar Malaga te gaan. Het is slechts een afstandje van 45 km. Maar daar moet je hier in Spanje toch snel 45 minuten voor uittrekken. Ik heb niet heel erg hoge verwachtingen omdat de reisgidsen en het internet me wilden duidelijk maken dat het wel een aardige stad is maar niet zo veel te bieden heeft.

Daar ben ik het inmiddels volstrekt mee oneens zoals uit het vervolg van deze blog mag blijken. Ik vond Granada en Valencia mooie steden maar wat mij betreft te veel op toeristen gericht. Malaga is echt een woon- en werkstad met allure en heeft de toerist ook heel veel te bieden. Het centrum is heel compact en alles ligt op loopafstand, Nou ja, loopafstand. Ik heb wel het idee dat mijn benen een paar centimeter gekrompen zijn vanwege het vele lopen.

Rond 9.00 uur ben ik uit Alora vertrokken om te vermijden dat ik in het spitsuur in Malaga moet rijden. Ik kom daar dus om ongeveer 10.00 uur aan. Via Google satellietkaarten ben ik er achter gekomen dat rond het voetbalstadion een heel grote parkeerplaats te vinden is en inderdaad blijkt dat het geval te zijn. Voor € 1,– mag ik er zo lang parkeren als ik wil. Kom daar nog eens voor in Nederland.

Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer een kwartier lopen naar el centro de ciudad (ja,ja, resultaten van de cursus Spaans). Omdat de GPS traag reageert vraag ik aan een voorbijkomend meisje in welke richting het centrum is. Ze wijst mij de richting en loopt met mij mee op. Zij studeert nog, het heeft iets met talen te maken maar ik weet niet precies wat.

Ze vraagt hoe lang ik al reis en wat ik nog ga doen. Als ik vertel dat ik na Andalusië naar de Extremadura wil gaan wordt ze helemaal enthousiast, want ze komt uit de Extremadura: Merida. Ze slaat helemaal op hol en ratelt als een mitrailleur alle zegeningen van de Extremadura over me heen. Ik begrijp er niet veel van maar ze wil me in ieder geval duidelijk maken dat het me niet zal tegenvallen. Die vergelijking met een mitrailleur is wellicht vreemd maar als Spanjaarden enthousiast worden gaan ze heel erg staccato praten en vuren de woorden als het ware op je af.

De wandeling naar het centrum loopt voor een gedeelte langs een droge rivierbedding met daar langs niet zo heel erg mooie bebouwing. Maar ik heb het idee dat ze wat willen gaan doen met die rivierbedding zoals dat het geval was in Valencia. Maar dat zal wel een heel grote klus worden.

In het centrum loop ik eerst langs de haven. Men heeft daar onder moderne architectuur een lang wandelpad gemaakt dat eindigt met een filiaal van het Centre Pompidou. Ik heb het niet bezocht omdat ik er nergens iets bijzonders over gelezen heb. Dan gaat de wandeling door een wonderschoon stadspark heen dat eigenlijk een soort arboretum is.

Mooi aangelegd maar de bordjes met de beschrijvingen van de diverse soorten palmen laat ik voor wat het is. Als ik langs het statige gemeentehuis kom moet ik een zijstraat in die eindigt in een lift naar het Alcazaba.

 

Alcazaba

Het Alcazaba is een Moors fort dat oorspronkelijk door de Romeinen gebouwd is en later gerestaureerd door de Moren. Uiteraard later weer ingenomen door de Katholieke vorsten. Het is uiteraard niet zo uitgebreid en weelderig dan het Alhambra, maar dat zorgt er voor dat het een meer menselijke maat heeft. Het zet je niet op afstand. De tuinen en terrassen er om heen zijn prachtig aangelegd, veel beter dan het Alhambra. En ook hier hoor je weer de hele tijd de fonteinen en de waterloopjes, heel rustgevend. Gelukkig is er heel weinig publiek dus ik kan alles goed bekijken.

Via de tuinen en terrassen loop ik weer naar beneden om vlak naast het Alcazaba het nog in goede staat verkerende Romeinse amfitheater te bekijken.

 

Mercado Atarazanas

Als ik verder de stad in loop kom ik langs de Mercado Atarazanas. Het is een markthal die stamt uit de 19^e eeuw met een overdaad aan eetwaren: vlees, vis, brood, groenten, fruit, kruiden. Het ziet er allemaal even aanlokkelijk uit. Het fruit ligt meters hoog opgestapeld en de vis wordt niet per gewicht maar per hele vis verkocht. Ik twijfel nog om vis te kopen maar om nou een hele middag met vis in je rugzak te lopen….

Picasso

De volgende bestemming is het geboortehuis van Pablo Picasso. Helaas is er van het oorspronkelijke woonhuis niet veel meer te herkennen maar er is een aardige tentoonstelling over het leven van Picasso.

Iets verderop is er nog een kleine tentoonstelling met het grafisch werk van Picasso. Uiteraard hangen hier niet zijn meesterwerken want die zijn al lang verdeeld onder de grote musea der aarde. Daar kan een relatief kleine stad als Malaga niet tegenop. Wat ik nooit beseft heb is dat de diverse stijlen die Picasso hanteerde geen tijdvolgordelijkheid kent. Ik dacht altijd dat hij werkte van heel figuratief naar abstract. Maar dat blijkt niet waar te zijn. Reeds in zijn beginjaren (rond 1910) heef hij al zijn eerste kubistische werken gemaakt. Soms komt zelfs het figuratieve en het abstracte in één grafisch werk naar voren. Interessant was een serie van 8 werken die in één jaar gemaakt zijn en die ook van heel figuratief naar heel abstract doorgaan. Hetzelfde geldt voor de bekende stier van Picasso: zowel de figuratieve als de abstracte weergave zijn in één jaar gemaakt.

Weer iets verderop is het officiële Museo Picasso. Het bestaat uit 12 overzichtelijke zalen en er is een speciale tentoonstelling over de relatie tussen Fellini en Picasso.

Ik had van anderen gehoor dat het niet zo een heel bijzonder museum is. Maar ook daar ben ik het niet mee eens. Nee, het bevat niet zijn meesterwerken. Maar zijn oeuvre is zo groot dat er genoeg overblijft om tentoon te stellen. En dat wordt op een heel bijzondere manier gedaan met een uitstekende audio-guide begeleiding. Veel grafiek ook hier weer maar ook schilderijen en keramiek en beelden. Vooral de uitleg via de audio-guide maakt het museum voor mij heel bijzonder en groot. Ik heb althans niet eerder zo veel werk van Picasso bijeen gezien.

Kathedraal van Malaga

Dan kom ik na een wandeling door de heel sfeervolle binnenstad uit bij de kathedraal van Malaga. Dat is wel even een overgang. Van de moderne Picasso naar een gigantisch grote renaissance-barok kathedraal. De kaarverkoopster raadt dat ik 65+ ben en dus recht heb op reductie. Mijn teleurstelling is van mijn gezicht af te lezen en zij antwoordt gelijk dat het eigenlijk niet te zien is. Nou ja dat moet ik dan maar geloven.

Zodra je binnenkomt word je overdonderd door de omvang van deze kathedraal. Hij is werkelijk gigantisch. Ook hier is weer een prima audio-guide. Uiteraard, want gedeeltelijk barok, is deze kerk rijk versierd. Opvallend vind ik het dat door de grote tijdsspanne van de bouw (van ca 1525 tot ca   1775) er heel veel stijlen te ontdekken zijn. Iedere zijkapel heeft een heel eigen stijl. De kathedraal is voorzien van een dubbelorgel en in het midden is een indrukwekkende koorgestoelte met prachtige houtsculpturen uit de 17^e eeuw.

Het is vreemd dat ondanks het overdonderend karakter van deze kathedraal hij veel minder ‘agressief’ op mij overkomt dan bij voorbeeld de kathedraal van Granada.

Ik loop nog wat verder door de stad. Maar de vermoeidheid slaat nu plotseling hard toe. Het laatste gedeelte van de stadswandeling laat ik zitten. Het is immers inmiddels 18.30 uur geworden. Dus ik besluit terug te gaan naar de camper. Aanvankelijk wilde ik buiten de stad een overnachtingsplaats zoeken maar daar heb ik geen puf meer in en ik besluit dus maar voor deze ene keer op de parkeerplaats te blijven vlak naast een muur met allemaal revolutionaire graffiti.

Voordat ik ga koken en blog ga schrijven ga ik eerst een half uur liggen om de onderrug wat te ontspannen. Want het centrum was weliswaar klein maar ik heb heel wat kilometers afgelegd en bovendien heb ik zoveel indrukken opgedaan dat het me begint te duizelen. Tijdens het schrijven van de blog wordt er op enige afstand een volksfeest gevierd. Steeds dezelfde dreun met ritmische begeleiding van grote troms. Ze zijn al een uur bezig maar ik denk dat het nog wel een paar uur kan duren. Het roept mooie herinneringen op aan mijn lange verblijf in Siena waar tijdens de Palio een week lang iedere avond dronken makende muziek vele vele uren werd gespeeld. Je komt er door in een soort roes. Mooie afsluiting van een fantastische dag!