Camperreis Spanje dag 10; van Tablate naar Capileira

De Alpujarra

De 10^e dag van de Camperreis Spanje rijd ik het eerste gedeelte van een autorit door de Alpujarra. Het doel voor vandaag is Capileira alwaar ik een tweetal wandelingen wil maken tussen typisch Andalusische dorpen

Vanochtend laat vertrokken. Eerst gedoucht en de camper schoongemaakt. Omstreeks 9.30 uur vertrokken. Het is geen lang traject vandaag en het gaat door een mooi landschap: de Alpujarra. Het eerste gedeelte gaat door een groot gebied waar tal van stuwmeren en stuwdammen zijn aangelegd. Die zijn redelijk nieuw evenals het bijbehorende wegennet. Europa heeft fors meebetaald want overal zie je borden staan dat dit project dankzij Europa gerealiseerd is.

Daarbij heeft Europa wel een wat te grote broek aangetrokken. Op de borden langs de weg staat in grote letters dat het project is gefinancierd door de EU en in kleine letters staat geschreven dat het mede gefinancierd is door de Spaanse overheid. Als je de bedragen vergelijkt dan kom je echter tot de conclusie dat de projecten voor 20 % door de EU zijn gefinancierd en voor 80 % door de Spaanse overheid. Eigenlijk is dus niet Spanje de co-financier maar de EU. Het gaat met name over projecten die gefinancierd worden door de Europese structuurfondsen en door Natura 2000.

Gisteren stond er nog een overzicht in de krant dat Spanje een van de landen die de hoogste netto ontvangsten heeft van de EU (dus meer terugkrijgt dan betaalt; dit in tegenstelling tot Nederland bij voorbeeld). Koren op de molen van rechts Nederland. Stop die geldweggeverij aan die paella-eters. Maar als je even doordenkt dan zie je dat Nederland weliswaar meer betaalt dan terugkrijgt maar dat Nederland ook in breder verband veel meer aan Europa overhoudt dan de meeste Europese landen (o.a. uit handelsbetrekkingen).

Capileira

Na het stuwmerencompelx rijd ik door een mooi natuurgebied met relatief steile bergen. Maar de camper heeft er zin in en tuft zonder waarschuwingssignalen met gemak de bergen op. Uiteindelijk kom ik bij het einddoel aan: drie dorpen die typerend zijn voor Andalusische bergdorpen: Capileira, Burion en Pampaneira. Ik vind een overnachtingsplaats op een mooi plateau met uitzicht op Capileira. Capileira is toeristischer dan ik verwachtte. Maar dat beperkt zich tot de hoofdstraat met de souvenirwinkeltjes en de restaurants. In de rest van het dorp is het doodstil.

Het is een prachtig dorp. Spaanser kun je het denk ik niet krijgen. Omdat het nog niet zo laat in de middag is, besluit ik een eerste korte wandeling van slechts 6 km te maken. Dus rugzak om en door het dorp lopend moet ik een steil pad naar beneden nemen.

Steil pad??? Het is bijna niet te belopen. Ik overdrijf als ik zeg dat het hellingpercentage 45 % is, maar 44 % is het zeker wel. Het gaat dus langzaam en van ver zie ik wolken aankomen en het wordt snel kouder.

Ik heb de helft nog maar gelopen maar ik denk dat het niet verstandig is om alleen nu verder te lopen. Dus weer terug naar boven. Uiteindelijk bij de camper aangekomen waar ik relatief vroeg eet om 18.00 uur.

Corine had me geschreven dat ik wellicht wel kaarten voor het Alhambra aan de kassa kon krijgen. Ik heb geïnformeerd maar dat bleek niet het geval te zijn. Een telefoongesprek leerde me dat er wel commerciële bureaus zijn die kaarten verkopen. Dat dus maar gedaan ook al was de prijs drie keer zo hoog als de normale prijs. Zo zie je dat hier ook de commercie de cultuur in zijn tentakels krijgt. Maar het Alhambra lijkt mij te bijzonder om niet voor één keer door de knieën te gaan.

Na het schrijven van het blog relatief vroeg naar bed gegaan.