Camperreis Schotland dag 17: Van Torridon naar Kylestrome

Beinn Eighe Nature Reserve en het Noordwesten van Schotland

De 17^e dag van de Camperreis Schotland dreigt een regenachtige dag te worden. Van de wandeling in de buurt van Beinn Eighe zal niet veel terecht komen. Vanwege een hevig storm vertrek ik vandaag later om naar het uiterste noorden van Schotland te reizen. Het wordt een adembenemende en zeer afwisselende route. De meest indrukwekkende omgeving van deze reis tot nu toe.

Het is een onrustige nacht geworden. Rond 21.00 uur begint het echt te stormen zoals de benzinestationhouder voorspelde gisterenmiddag. De bus staat hevig te trillen op zijn banden. Ik overweeg even om te vertrekken maar ik denk dat het elders niet veel minder zal waaien. Wel verplaats ik de camper zodanig dat hij haaks op de wind komt te staan en dus niet inbeukt op de zijkant van de camper. Het helpt een ietsje maar niet heel erg veel.

Tot 24.00 uur wordt de storm alleen maar heviger. Het blijkt het gevolg te zijn van de orkaan Ali. Voor zover ik buiten wat kan zien is het heel indrukwekkend. Voortjagende wolken en veel lawaai van de wind. Rond 24.00 uur wordt het iets rustiger. Maar om 3.00 uur de volgende dag word ik wakker gemaakt door het lawaai van de weer aanwakkerende storm. Hij gaat met hevig regenbuien gepaard en weer staat de bus te schudden op zijn wielen.

Op de weerapp zie ik dat ik van heel Groot Brittannie de op één na meest stormachtige regio heb opgezocht. Er staat een getal van 58 genoemd maar ik weet niet wat dat betekent. Ik zie wel dat nabij gelegen regio’s slechts een getal van 40 toegekend krijgen. Tegen 7.00 uur wordt het weer wat rustiger en val ik in slaap. Ik wordt rond 9.00 uur wakker. De wind is wel iets gaan liggen maar het stormt nog behoorlijk. Wel breekt de bewolking een beetje en af en toe zie ik de blauwe hemel en de zon plus een mooie regenboog.

Ik zal vandaag vanwege het voorspelde slechte weer de noordelijke route door Schotland gaan volgen. Maar ik stel mijn vertrek uit tot ongeveer 11.00 uur omdat dan voorspeld is dat de storm gaat luwen.

De route is werkelijk fenomenaal en heel afwisselend. Heel weinig verkeer en ook weinig toeristen en het landschap verandert voortdurend. Lage heuvels, hoge heuvels, laag gebergte, bosgebied, schitterende lochs, heidevelden, ruïnes, havenplaatsen noem het maar op en je krijgt het voorgeschoteld. De wegen zijn ook redelijk. Meestal tweebaanswegen en slechts af en toe een stuk single track road. Het is jammer dat het vrijwel voortdurend regent.

Beinn Eighe Nature Reserve

Ik stop eerst bij het Beinn Eighe informatie centrum in Kinlochewe. Het ziet er prachtig uit met duidelijke informatiepanelen over de natuur van het gebied en er ligt een keur aan folders over dingen die je kunt doen in de omgeving. Maar het eerste bord dat je leest stemt niet vrolijk: Van iedere drie dagen zijn er twee regendagen. Laat ik nu net in die twee regendagen reizen. Ik vraag, tegen beter weten in, wat je bij dit weer nog van de natuur kunt zien. Maar het antwoord is duidelijk. Iedereen wordt afgeraden om bij de huidige weersomstandigheden de heuvels en de bergen in te trekken. Dus er zit niets anders op om de autoroute voort te zetten.

Loch Maree

Ik rijd eerst langs het wonderschone Loch Maree. Het loch is prachtig gesitueerd en kenmerkt zich door de vele eilandjes die in het meer te vinden zijn. Maar met dit weer is het ook moeilijk om goede foto’s te maken die recht doen aan het loch.

Gairloch Heritage Museum

Vervolgens kom ik in Gairloch aan, een klein vissersplaatsje met slechts enkele vissersboten maar je kunt er ook aan whale watching doen. Er is ook een klein museum. Het Gairloch Heritage Museum. In mijn reisgids wordt het zelfs twee keer genoemd als zeer de moeite waard om te bezoeken. Zelfs staat er vermeld dat het een prijs heeft ontvangen. Dat belooft dus wat als ik het vergelijk met het Culloden Battelfield Museum waarover ik gisteren enthousiast schreef en dat zelfs in vergelijking tot het te bezoeken museum geen prijs heeft gewonnen.

Maar zoals zo vaak: waar je geen hoge verwachtingen van hebt valt meestal mee en waar je wel hoge verwachtingen van hebt valt meestal tegen. Deze wetmatigheid blijkt hier ook van toepassing. Het museumpje dat uit twee ruimtes bestaat is uitgekozen tot het beste kleine museum van Schotland. Ik vermoed dat er niet zo veel kleine musea zijn in Schotland. Ik heb veel bewondering voor de enthousiaste wijze waarop een club vrijwilligers van de plaatselijke historische vereniging dit museum heeft opgericht en in stand houdt. Maar de waarheid gebiedt te zeggen dat de collectie uit niet meer bestaat dan een verzameling ouwe meuk dat zo veel mogelijk thematisch is uitgestald.

De thema’s verschillen nogal: visvangst, whiskyproductie, een buurtwinkeltje, een voorbeeld van een klaslokaal met één lessenaar, een uitvoerige beschrijving van een inwoner die officier was tijdens de eerste wereldoorlog, een paar opgezette dieren enz. Het is allemaal goed bedoeld maar ik acht het niet helemaal prijswaardig. (Maar ik ken uiteraard niet het niveau van de andere kleine musea).

Corrieshalloch Gorge

De route volgt nu grotendeels de kustlijn van de zee en leidt langs een aantal prachtige baaien met zandstranden. Tenslotte kom ik aan bij Corrieshalloch Gorge. Het is een kloof van 60 meter diep en 1,5 kilometer lang. Je kunt de kloof inkijken vanaf een beetje wiebelige hangbrug en vanaf een uitzichtpunt. Het is indrukwekkend.

Daarna rijd ik door naar Ullapool. Een wat groter vissersplaatsje dat een beetje Scandinavisch aan doet. Ik loop er wat rond langs de haven want het is zowaar droog geworden en af en toe schijnt de zon.

Ik wil doorrijden naar Durness maar het is al laat geworden. Ik stop nog wel even bij een prachtig wat verwaarloosd oorlogskerkhof dat aan een loch gelegen is in Elphin. Nabij Kylestrome vind ik mijn overnachtingsplek gelegen aan een prachtig klein loch met veel heide er omheen. Het is inmiddels 19.00 uur geworden en ik ga maar gelijk koken.

Ook vandaag heb ik geen weblog kunnen uploaden omdat hier in het noorden heel weinig bereik is. Bovendien beschikt men hier slechts over een 2G netwerk waardoor het gebruik van data vrijwel onmogelijk is. Ik kan dus niet veel meer doen dan mijn tekst schrijven in word en de rest moet ik morgen maar doen. Dat is wel nodig want ik heb nu een achterstand van drie dagen.

Voor de rest van de avond dus veel tijd om te lezen. Ik heb Tsjechov uit en ik heb op mijn e-reader nog een bundel korte verhalen van Alice Munrow staan waar ik tijdens mijn Spaanse reis zo enthousiast over was. Ook deze bundel, ‘Stilte’ is weer indrukwekkend en kent dezelfde diepgang als de verhalen van Tsjechov alleen is Munrow veel minder expliciet dan Tsjechov. Maar ik vind ze niet veel voor elkaar onderdoen. Bovendien heeft Munrow de Nobelprijs voor de literatuur ontvangen hetgeen Tsjechov niet gelukt is 😉.