Dag 40 Van Ravenna naar Bologna

Bologna revisited

Op de veertigste dag van de camperreis Sardinië rijd ik al vroeg naar Bologna toe. Een mooie stad. Omdat een bezoek aan deze stad ingelast is en niet voorbereid is doe ik hem maar een beetje op de bonnefooi om ten minste een indruk te krijgen van deze stad. En die indruk is zeker niet negatief!

Op weg naar Bologna

Ik word al vroeg wakker van het geluid van de filmploeg die al vanaf 7.00 uur bezig is met allerlei kabels te leggen. Ik heb genoeg geslapen en besluit ook maar op te staan en het ochtendritueel aan te gaan. Rond 8.00 uur rijd ik weg.

Ik was al twee keer eerder in Bologna geweest. Één keer voor een internationaal project waaraan mijn faculteit deelnam en één keer voor een conferentie. Beide keren is het me niet gelukt om iets meer van de stad te zien dan de restaurants waar we aten; te vol programma, te veel afspraken.

Sant Apollinare in Classe

Maar voordat ik naar Bologna reis wil ik eerst nog een kerk bezoeken even buiten de stad Ravenna: de San Apollinare in Classe. Deze kerk stamt uit de zesde eeuw.

Het was aanvankelijk de kerk van een vestingwerk grenzend aan de stad Ravenna. De kerk is groot, zo’n 55 bij 30 meter en is verdeeld in drie schepen met een later voorgebouwde nartex en een klokkentoren.

San Apollinare in Classe

Hij lijkt qua bouw een beetje op de San Apollinaire Nuovo. In het middenschip zijn boven de 24 kolommen in de 18e eeuw medaillons aangebracht met schilderingen die de bisschoppen voorstellen.

Het mozaïek-werk beperkt zich tot de apsis maar is wel heel mooi gemaakt en de iconografie is niet zo ingewikkeld. De zuilen zijn gemaakt van een prachtige kleur marmer, mooier dan de zuilen van de San Apollinaire Nuovo.

Bologna

De  route naar Bologna voert grotendeels over een snelweg waardoor ik al een uurtje later Bologna binnenrijd. In Bologna weet ik een serviceplek te vinden bij een camperwinkel waar ik een nacht kan blijven. Ik word vriendelijk ontvangen en er wordt mij verteld hoe ik met het openbaar vervoer in het centrum van de stad kan komen. Dat doe ik gelijk dan maar.

Bologna is een vrij grote universiteitsstad van bijna 500.000 inwoners. De universiteit is de oudste universiteit van Europa. Hij is in 1088 opgericht en is over de hele wereld bekend.

Bologna

Ik heb me van te voren niet kunnen voorbereiden op een bezoek aan deze stad zodat ik maar wat door de stad loop om de sfeer op te snuiven. Evenals vele universiteitssteden is het een activistische stad. Gelijk bij het centraal station waar ik de bus uitstap kom ik onmiddellijk in een demonstratie terecht voor meer vrijheid in Cuba en Argentinië. Een vreemde combinatie maar het levert wel meer protestdeelnemers op.

De arcades van Bologna

Ik loop ongeveer een kilometer en ben dan midden in het centrum. Bologna is bekend om zijn arcades die onder de huizen doorlopen en toegang tot de winkels bieden. Het is vandaag gelukkig niet warm maar bij hoogzomerse temperaturen leveren de arcades voldoende schaduw en koelte op om mensen naar het centrum te lokken. Ze zijn alle oud, mooi en geven een heel aparte sfeer aan de stad.

Het valt me op dat er ontzettend veel winkels zijn. Vrijwel geen enkele behoort tot een winkelketen. Het zijn stuk voor stuk unieke winkels met een eigen karakter. Ik loop even bij drie willekeurige boekwinkels naar binnen en ben verbijsterd over de grote voorraad en verscheidenheid aan titels die ze in stock hebben.

Mijn Italiaans is te slecht om te informeren hoe ze dat kunnen bolwerken. Ja, natuurlijk is Bologna een universiteitsstad maar vergeleken met universiteitssteden in Nederland zijn de boekhandels hier veel gevarieerder. Ik maak natuurlijk graag een uitzondering voor de Maastrichtse boekhandel ‘De Tribune’ die al een keer de titel beste boekhandel van Nederland heeft ontvangen.

Bologna

Ik bezoek het Piazza Maggiore met de Chiesa San Pertonie met de wonderbaarlijke nooit afgemaakte gevel en natuurlijk de prachtige gebouwen die het plein omzomen. Daarna loop ik bij de Cathedrale San Pietro binnen.

Ook loop ik langs de Torre degli Asinelli. Twee slanke zeer hoge torens die het symbool voor Bologna vormen.

En voor de rest loop ik maar lukraak door de stad heen: brede straten, smalle straten, steegjes, vele soorten pleinen en tenslotte eindig ik op de straatmarkt bij de Rotonda Cadutti.

De hele stad vibreert van de activiteiten. Veel affiches voor theatervoorstellingen en concerten. Er is in de maand juli een filmfestival waar iedere dag andere films worden vertoond en dat gratis toegankelijk is.

Doodmoe

Het is inmiddels 15.00 uur geworden en ik heb het idee dat mijn benen een paar centimeter korter zijn geworden van het vele slenteren. Dus ik loop terug naar het busstation waar ik in de slotmanifestatie van de actie van vanmorgen terecht kom. Er is veel politie op de been die niet bepaald de-escalerend handelt maar door intimidatie de boel onder controle probeert te houden.

Elektriciteitsproblemen maar niet bij mij

In twintig minuten reis ik met de bus terug naar de camper waar ik aangesproken word door twee Zwitserse jongeren die problemen hebben met de elektriciteit. Ze hebben kort geleden een gigantische truc van het leger gekocht en daar bovenop het bovenstuk van een kleine camper laten bouwen, een misbaksel maar wel een geinig misbaksel. Ze willen er mee naar Afrika en Azië gaan. Maar dan komt Corona en vallen de plannen in duigen.

Of ze de plannen later doorzetten is de vraag zegt het meisje omdat ze een hele reeks technische problemen met het voertuig hebben gehad en niet voldoende technische kennis en vertrouwen hebben dat het een leuke reis gaat worden. Daar is de jongen het niet mee eens. Ik ben benieuwd hoe dat afloopt. Maar als je nu al moeite hebt met het aansluiten van een elektriciteitskabel kan ik me indenken dat je wel even twee keer moet nadenken.

Ik rust eerst wat uit en vervolgens kook ik en werk ik aan de blog. Morgen een volgende etappe. Waarschijnlijk naar Cremona. Ik schuif langzamerhand op in de richting van de Franse grens.

Delen met je netwerk?
(Visited 285 times, 1 visits today)