Camperreis Spanje dag 48; van Merida naar Trujillanos

Merida

Vandaag, de 48^e dag van de Camperreis Spanje, breng ik de hele dag door in Merida. Het is een klein stadje en ik dacht er alleen maar de ochtend door te brengen. Maar het aanbod aan monumenten en opgravingen uit de Oudheid is hier zo groot dat ik tenslotte de hele dag hier ben gebleven. Aan het begin van de avond een paar kilometer ten noorden van Merida aan de rand van een nationaal park een prachtige overnachtingsplek gevonden.

Vanochtend relatief vroeg opgestaan. Na het ontbijt heb ik eerst water getankt en afvalwatertanks geloosd. Ik kan er weer vijf dagen tegen. Daarna het stadje ingelopen. Dat is nog geen 200 meter want de overnachtingsplek is een parkeerplaats vlakbij het theater en het amfitheater. Merida is een kleine stad, ca. 50.000 inwoners. Tijdens de dag ervaar ik dat de dichtheid aan Romeinse monumenten en opgravingen heel erg groot is. Om de paar honderd meter kom je weer iets interessants tegen en in het algemeen verkeren de bezienswaardigheden in uitstekende staat.

In Merida kun je heel goed de overgangen zien tussen de Romeinse tijd, de Moorse tijd en de Christelijke tijd. Merida was een belangrijke stad in de Romeinse tijd. Het was de hoofdstad van een van de drie door de Romeinen overheerste gebieden op het Iberisch schiereiland en werd destijds Augustus Emerida genoemd. De stad is inderdaad door de eerste keizer Augustus opgericht rond het begin van de jaartelling en later, na zijn overlijden, onder gezag gekomen van zijn zoon Tiberius.

Amfitheater Merida

Ik begin bij het theater en het amfitheater. De kaartverkoopsters constateert vragend heel charmant dat ik waarschijnlijk niet in aanmerking kom voor een 65+-tarief. Dat moet ik dus helaas ontkennen en ze had het waarschijnlijk al gezien maar haar aanpak voorkomt ongemakkelijke vragen. Voor € 7,50 krijg ik toegang tot 6 oudheidkundige bezienswaardigheden.

Er is een goede route uitgezet en voorzien van uitstekende uitleg op langs de route staande informatieborden. Het is alleen jammer dat nog niet alle informatie uit het Spaans in het Engels vertaald is. Dus soms is het even vrij interpreteren.

Je loopt over de oude Romeinse weg, die om het theater ligt, naar het theater toe. Bijzonder is dat wij wellicht denken dat verkeersdrempels een relatief nieuw vervelend fenomeen is, maar de Romeinen hadden ook hun verkeersdrempels door her en der grote stenen te plaatsen waar voorzichtig omheen gemanoeuvreerd moest worden om de wagens niet te beschadigen. De moderne Spanjaarden hebben dit fenomeen in een iets andere vorm ter harte overgenomen. Iedere stad en ieder dorp beschikt over een indrukwekkende collectie verkeersdrempels (en rotondes).

Als ik het theater binnenkom, weet ik niet wat ik zie. Het theater is nog vrijwel geheel in tact. Het doet wat dat betreft niet veel onder voor het Colosseum in Rome ook al is dat natuurlijk vele malen groter dan dit theater van Augustus Emerida.

Er wordt duidelijk uitleg gegeven voor wie de verschillende toegangspoorten bestemd waren: de notabelen, de sponsoren (ja, ja, die had je toen ook al) en het gewone volk. Er wordt een heel duidelijke uitleg gegeven over het vermaak dat  theater destijds te bieden had. Uitgebreid wordt ingegaan op de soorten gladiatoren die er waren. Daar wist ik nog niets van af. De ruimtes waar wilde beesten en gladiatoren verbleven zijn nog goed te herkennen. Het is toegestaan om ook door de arena rond te lopen en dan krijg je toch een beetje de indruk onder welke druk de gladiatoren kwamen te staan.

 

Romeins Theater Merida

Via een zijingang loop je naar het Romeins theater. Was ik al onder de indruk van het amfitheater, de indruk die het Romeins theater maakt is ronduit verpletterend. Ik heb nog nergens zo een gaaf voorbeeld gezien van een dergelijk theater.

De tribunes zijn nog volledig in tact. Hier en daar zijn er zelfs inscripties te zien voor welke publieksgroep de zitplaatsen bedoeld waren. Er wordt uitleg gegeven over de zitplaatsen van de verschillende standen in het theater. Anders dan tegenwoordig zat de hoogste klasse vooraan.

Het orchestra is klein maar wat ik nog nooit gezien had is dat de columnatio dat onderdeel was van het afsluitende gebouw achter het orchestra nog voor een groot gedeelte overeind staat. Inclusief een aantal beelden dat tussen de pilaren neergezet is. Wat ook opvalt is dat deze zuilen nog van marmer zijn of van gemarmerd basalt. Ook hebben wij vaak het idee dat dit soort gebouwen uit grove stenen opgebouwd zijn maar destijds waren ze bedekt met marmeren platen. In dit geval zijn er nog enkele te zien.

Het voorplein is ook nog gedeeltelijk in tact. Er is een ruimte voor de hoogste klasse en ook de kolomnade rond het voorplein is nog gedeeltelijk in tact.

Naast dit voorplein is een badhuis te vinden met een ruimte waar een schitterende mozaïekvloer in ligt. De koud- en warmwaterbaden zijn nog goed te onderscheiden evenals de stookruimtes en de kleedruimtes.

 

Museo Nacional de Arte Romano

Naast dit voor mij indrukwekkende bezoek loop ik naar het nabijgelegen Romeins museum. Het museum valt niet onder de aangekochte toegangskaart maar de toegang voor 65+-ers is gratis. De kaartverkoopster schat het gelijk maar goed in.

En voor de derde keer word ik verrast. Het museum is thematisch ingericht. Op de begane grond wordt uitleg gegeven over de publieke gebouwen zoals de twee die ik net bezocht heb. Er wordt aandacht besteed aan de religie, aan begrafenisrituelen, het Romeinse huis en de rol van het forum. Op de eerste etage wordt aandacht besteed aan de ambachten en hun producten en op de derde etage wordt ingegaan op de samenleving. Beneden in de crypte zijn de restanten van een Romeinse weg te zien en een aantal huizen. Men is nog bezig met de opgravingen en de rijkdom die de opgravingen opleveren is af te meten aan het aantal marmerplaten die wat onverschillig tegen elkaar tegen pilaren zijn aangezet. Menig museumdirecteur zou met één zo een plaat al heel gelukkig zijn.

Ik was getroffen door de zeer grote mozaïeken die aan de wand hangen in het museum. Ze zijn volledig en geheel gaaf. Er wordt een duidelijke uitleg gegeven maar helaas ook hier weer niet overal in het Engels. Een paar samenwerkende musea hebben een app ontwikkeld die gekoppeld is aan een locatievinder maar ook deze app is helaas alleen in het Spaans beschikbaar.

Het is inmiddels 14.00 uur geworden en ik begin mijn benen te voelen. Ik loop terug naar de bus om daar mijn lunch te nemen en even te overwegen wat ik verder zal doen omdat ik oorspronkelijk van plan was om alleen de ochtend in Merida door te brengen. Maar er zijn nog zo veel dingen te zien dat ik besluit de middag te blijven en om 15.00 uur loop ik weer de 200 meter de stad in. De binnenstad van Merida is heel klein. Ik schat nog geen 1,5 vierkante km. Dus alles is binnen een paar minuten te belopen.

Basikliek van Santa Eulalia

Eerst ga ik naar de crypte onder de Santa Eulalia. Je kunt op sommige plekken vanuit de crypte zo de kerk in  kijken. Ook hier zijn weer resten te vinden van woonhuizen en religieuze gebouwen. Het is me niet helemaal duidelijk geworden want hier waren alleen Spaanse teksten beschikbaar.

Thermen Merida

Daarna loop ik weer 300 meter verder naar de thermen. Ook dit badhuis is weer gewoon midden in de bedrijvige stad te vinden. Qua structuur komt dit badhuis overeen met de termen die ik vanochtend gezien heb. Wat wel jammer is, is dat Merida eigenlijk een heel lelijk stadje is. Vaak lelijke gebouwen vloeken met de Romeinse opgravingen.

Tempel van Diana

Ik loop weer een paar honderd meter verder om de tempel van Diana te bekijken. Ook hier wordt weer duidelijk gemaakt wat het oorspronkelijke Romeinse gedeelte is en wat later bijgebouwd is in de Moorse en de Christelijke tijd. En ook hier staat dit monument te midden van gewone woonhuizen en een afschuwelijk lelijk betonnen kolos met tal van terrassen.

 

Forum

Voort weer 100 meter naar het Portico van het Forum. Ook hier is de structuur weer duidelijk te herkennen die overigens ook heel goed op de informatieborden wordt weergegeven. Mooi zijn de rozetten met beeltenis van Jupiter en Medusa.

 

Alcazaba van Merida

Nu moet ik me even inspannen want ik moet wel 3 minuten lopen naar de Alcazaba van Merida. Uiteraard is dit fort gebouwd door de Moren aan de rand van de rivier. In 700 is Merida ingenomen door de Moren maar in 800 kwam de bevolking van Merida in opstand tegen het gezag. Als antwoord daarop bouwden de Moren een fort van ongeveer 150 bij 150 meter. Het was gebouwd als legerplaats. Later, na de Moorse tijd zijn er ook mensen gaan wonen en is er ook een klooster gekomen. Maar wat resteert momenteel zijn de indrukwekkende muren en de voet van een toren die vroeger 3 functies had: uitkijkpost, moskee en cisterne. Die cisterne is nog in tact. Je kunt naar beneden lopen om bij het water te komen. Dat water komt uit de rivier dat gefilterd is door de dijken die de Romeinen gebouwd hadden.

Puente Romano

Verder weer. Nu zelfs 50 meter naar de indrukwekkend lange Romeinse brug. Bijna 800 meter lang want de rivier kan in regentijd vier meter stijgen en dus een stuk breder worden. De brug is prachtig en ook hier weer hij is voor het overgrote deel in tact.

Casa Mitreo y Columbarios

Ten slotte moet ik wel bijna een kilometer lopen naar de opgraving van het Casa Mitreo y Columbarios. Het is een opgraving waarmee pas een begin is gemaakt in de jaren ’70. Het betreft hier het luxe woonhuis van een zeer welgestelde burger. Het is groot en je kunt duidelijk de woonvertrekken en de werkvertrekken herkennen. De meeste indruk maken de ontvangstvertrekken omdat daarvan nog grote gedeeltes van de mozaïekvloeren te zien zijn alsmede gedeeltes van muurschilderingen. Helaas hier ook alleen maar uitleg in het Spaans.

Inmiddels kan ik nauwelijks nog op mijn benen staan en ik besluit om terug te keren naar de bus. Ik passeer nog de stierenarena maar ik kan de interesse niet meer opwekken om dat nog te bezoeken. Rond 19.00 uur ben ik in de bus. Ik heb niet veel zin om nog een nacht door te brengen op de parkeerplaats in de stad en besluit om door te reizen (slechts 9 km) naar een natuurpark ten noorden van Merida. Daar wil ik morgen een langere wandeling maken.

Ik bezoek het informatiecentrum en wordt daar gastvrij ontvangen door een aardige Spanjaard die schijnbaar blij is dat er bezoek komt. Hij legt me het een en ander uit over het gebied en de meest interessante plekken. Hij merkt dat ik beginnende interesse heb voor de vogelpopulaties en wijst mij de meest interessante vindplaatsen. ‘Wacht even’ zegt hij, en hij duikt in zijn kantoortje. ‘Hier is een vogelgids die je van pas kan komen’. Ik dank heb hartelijk want zo een gids heb ik gisteren gemist. Als ik vraag hoe duur hij is antwoordt hij dat die ‘completement free’ is en hij herhaalt met trots en nadruk: ‘completement free’.

Dus ik loop terug met een handvol informatie en de belofte van een mooie natuurdag morgen. Ik kan in de nabijheid van het informatiecentrum een overnachtingsplek zoeken; het wordt een prachtige plek. En nu zie ik op de weer-app dat het weer beter zal zijn dan vanochtend voorspeld was. Meevaller dus.

En dan weet je het wel weer, koken, appen, mailen, bloggen en dan is het inmiddels toch al weer bijna de volgende dag geworden.