Camperreis Spanje dag 18; Alora
Alora
De 18e dag van de Camperreis Spanje begint met weer met regen. Ik maak er maar een rustdag van. Maar na de middag gaat de zon schijnen. Ik kan buiten zitten en gebruik de dag verder om de bus schoon te maken en de was te doen. Niet zo een heel opwindende dag dus.
Deze blog begint met een vreemde foto. Maar ik was zo enthousiast over een stuk blauwe lucht dat ik die maar gelijk gefotografeerd heb. Ook al moest ik er flink voor inzoomen. De dag begonnen met douchen en ontbijten. Daarna de bus schoongemaakt en ontdaan van alle slib die in de modderstroom aan de bus is blijven hangen. Ook de binnenkant was van een kleverige klei (van de schoenen) voorzien. Nu is alles weer spic en span. Gelijk maar een begin gemaakt met de was nu het waait en de zon eindelijk schijnt.
Ik kan zelfs buiten zitten om wat te lezen. Er komt een mooie bruin-witte hond bij mij zitten. Hij is gisteren aan komen lopen en ik vermoed dat het een verdwaalde hond is. De eigenaren van de plek waar ik sta bellen het nabijgelegen dierenopvangcentrum om te horen of er een hond vermist is. Dat blijkt het geval te zijn. Zij zullen binnenkort langs komen om te kijken of het de betreffende hond is. In de tussentijd geef ik hem maar wat te eten waar hij zich erg dankbaar voor betoont. Leuk beest.
In de middag trekt er een enorme stanklucht over mijn overnachtingsplaats heen. Het blijkt de geur te zijn van een kudde schapen en geiten die door een herder met twee honden langs de overnachtingsplek wordt geleid. Dat is zo een beetje het meest opwindende dat vandaag gebeurd is.
Ook veel muziek beluisterd vanmiddag. Goyescas van Granados. Een volgens mij onderschat componist. Ik zit te denken 0ver de vraag waarom Spaanse (piano)muziek zo herkenbaar Spaans is. Ik kom niet verder dan de grote tempi- en dynamiekverschillen. Maar er moet meer zijn. Ik kom er niet achter.
Wat ik lees
Vandaag ben ik begonnen aan het eerste deel van een vierdelige serie van Kristina Sandberg: Zorgen voor het gezin. Het tweede deel had ik vorig jaar al gelezen en ik was daar van onder de indruk geraakt. Het eerste deel, dat ik nu lees doet daar niet voor onder. Het beschrijft de eerste jaren van het huwelijk van de 22 jarige Maj die heeft ‘moeten’ trouwen met de veel oudere Tomas. Al gelijk in het begin van het huwelijk dienen de drankproblemen van Tomas zich aan. De beschrijving van het ontwijkend gedrag van de hoofdpersoon Maj is fenomenaal beschreven. Te jong in het huwelijk getreden, te jong een kind gekregen, zich continu conformerend aan hetgeen van haar maatschappelijk verwacht wordt. Het werkt benauwend.
Ik kook al vroeg vanavond en eet op een Hollandse tijd. Daarna kan ik de blog bijwerken want ik verwacht niet dat er vandaag nog veel vermeldenswaardige zaken zullen gebeuren. Maar je weet het maar nooit op deze reis.
Dag Thea,
Dank voor je bericht. Ik kan je geruststellen men is bij de gebouwen van Calatrava inmiddels begonnen met het herstel.
Vandaag kun je lezen dat ik Malaga evenzeer als jullie. Ik vond het een fantastische stad. Heel dynamisch en mooi terwijl het toch een gewone woon- en werkstad is.
Jammer dat bij jullie bezoek het Picasso museum gesloten was. Het was werkelijk zeer de moeite waard.
Dank voor de verbeteringen m.b.t.. Sandberg. Het betreft inderdaad 3 delen. Ik lees ze ook van van deel 3 naar deel 1. Dat vind ik wel zo interessant omdat je nu veel beter signalen in bij voorbeeld in het eerste deel oppakt omdat je weet dat die van belang zijn in de volgende delen.
Ja Spanje heeft mij nog niet helemaal ingepakt zoals dat wel het geval was met Griekenland en Noorwegen, maar dat komt ook denk ik door de vele pech die ik deze reis in het begin had. Zoals je kunt lezen gaat het nu de goede kant op.
Hallo Hans
Kwam er tot nu toe niet toe om jouw blog te lezen, maar nu dus wel. Alle dagen achter elkaar gelezen. Vorig jaar om deze tijd waren wij in Valencia en ik herken jouw enthousiasme voor Calatrava. Minpunt wat ons betreft is de onderhoudbaarheid van dit soort gebouwen. De eerste tekenen van ‘verval’ zagen we al en wij vonden dat dat afbreuk doet aan de ontwerpen.
Voor het overige krijg ik nog niet de indruk dat dit de reis van je leven is. Ik hoop dat de regen een keer ophoudt, de auto geen kuren meer krijgt en dat de komende weken je meer vreugde brengen. Overigens is het lezen van Kristina Sandberg geen straf. Je hebt het over deel 1 van 4 boeken, maar dat klopt volgens mij niet. Leven tot elke prijs is deel 3; Zorgen voor het gezin deel 2. Het eerste deel heet De geboorte van een kind. Verder lees ik overal dat het om een trilogie gaat. En vreemd is dat het derde deel als eerste vertaald is en onlangs pas deel 1.
En verder: mocht je nog naar Malaga gaan; wij vonden het een mooie rustige stad maar het Picassomuseum waar wij voor gingen was gesloten. Misschien inmiddels weer open. Weliswaar niet zijn bekende werken, maar toch…. Blijf je volgen. Groeten ook van Pieter