Camperreis Griekenland dag 13: Van Gortys naar Kiparissia

De opgravingen van Messini

De 13e dag van de Camperreis Griekenland staat in het teken van de Griekse oudheid. Ik bezoek de archeologische sites van Gortys en Messini. Indrukwekkend.

Gisterennacht door een lichte regen in slaap gebracht. Ik hoorde dat de zwerfhond zijn toevlucht zocht onder de camper. Vanmorgen om 7.30 uur opgestaan en ontbijt klaargemaakt en meegenomen naar de oever van de Lousios die onder de middeleeuwse brug vlak naast de camper stroomt. Het is een wondermooie ochtend. Nog niet zo warm. Het water stroomt in grote snelheid voorbij uit de kloof. Alhoewel de rivier hier ruim 1 meter diep is kun je de bodem heel goed zien: glashelder water. Als ik na het ontbijt boven kom zie ik dat de zwerfhond zijn puppy aan mij voor wil stellen. Meer ook deze houdt een afstand van ten minste 3 meter. Het puppy is van precies dezelfde soort als de moeder en ik begin nu te twijfelen of het hier echt een zwerfhond betreft. Ik geef ze ten afscheid nog wat te eten.

Archeologische site Gortys

Maar voor ik wegrijd wil ik nog de archeologische site van Gortys bezoeken, net aan de andere kant van de brug. Gezien mijn ervaringen van eergisteren heb ik niet al te hoge verwachting. Met enige herkenbare stenen zal ik al tevreden zijn. Maar wat een verrassing: als ik iets de heuvel opklim zie ik in een groeve de restanten van een Grieks badhuis. En niet zo maar wat contouren overwoekerd door onkruid, maar een vrijgemaakte plaats waar je heel duidelijk niet alleen de fundamenten maar ook gedeelten van de opbouw kunt zien: de portico, de ovale centrale ruimte, de kleedkamers, het zitbad, de stookruimte, het waterreservoir, de zweetruimte enz. Alles is heel duidelijk te herkennen. Dat is iets minder het geval bij de daarnaast gelegen tempel. Het is een bijzondere ervaring omdat ik me hier een heel concrete voorstelling van kan maken.

 

Megalopoli

Omdat het vandaag en de komende dagen ca. 30 graden zal worden lijkt het mij verstandig om ze aan de kust door te brengen. Doel is Kalo Nero. Ik verlaat de kloof maar nu langs een veel minder spectaculaire weg als die ik gisteren genomen heb om in de kloof te komen. Ook minder mooi. Ik rijd eerst richting Magalopoli. Daar wil ik eerst boodschappen doen want de koelkast en de overige voorraadkastjes zijn bijna leeg. Ik kom in een fantastisch winkeltje dat een groot assortiment verse producten in huis heeft. Dus gelijk maar groot inslaan: vlees, beleg, kaas, feta, tomaten, komkommer, aardappelen, sinaasappels, bananen, brood enz. Met een volle koelkast rijd ik nog even terug om het oude theater van Megalopoli te  bekijken dat net gerestaureerd wordt. Er is nog niet zo veel te zien en er staat een groot hek omheen.

Archeologische site Messini

Dan rijd ik door naar de archeologische site van Messini. Ik verlaat dus Arcadie en rijd Messinia binnen. Het landschap is hier iets minder boeiend. Het eerste gedeelte betreft een nieuw aangelegde tolweg met vele tunnels en bruggen. Er wordt heel veel geïnvesteerd in de infrastructuur van Griekenland. Dan moet ik de snelweg verlaten en de TomTom wil me weer over allerlei onmogelijke b-weggetjes laten rijden maar ik volg de groene borden maar; dat biedt meer zekerheid. De archeologische site van Messini heeft weinig bezoek. Als ik aan kom rijden vertrekt er net een bus met toeristen en voor de rest staan ongeveer 5 auto’s op de parkeerplaats.

Omdat ik Olympia al bezocht heb stel ik me er op in dat Messini minder te bieden heeft. Maar weer een verrassing. Voorbij het kaartenkantoortje loop ik de heuvel iets op en dan ontvouwt zich een plateau waar, heel anders dan bij Olympia, tal van herkenbare gebouwen te zien zijn.

Links zijn de restanten van een bijna 200 meter lange stoa te zien met een fonteinenhuis en een badhuis. In het midden zijn een mooi theater te zien, vrijwel volledig in tact, een markt, een vergadercomplex, een villa en een tempel. Er zijn mozaïeken te zien die grotendeels nog van goede kwaliteit zijn en op de fundamenten van een van de tempels zijn ook de restanten te zien van een veel later gebouwde vroeg-christelijke kerk. Alles is heel herkenbaar. De borden die uitleg geven zijn heel duidelijk. Ik ben er helemaal enthousiast over omdat ik me nu echt een voorstelling van zaken kan maken.

Als ik terug wil lopen zie ik dat er nog een lager gelegen plateau is en als ik de weg naar beneden neem dan ontvouwt zich daar voor mij een stadion met een gymnasium. En wat voor een stadion: niet zo iets als Olympia met een ‘lullig’ toegangspoortje en een zand- en grasvlakte daarachter maar een volledige tribune en de wedstrijdruimte die aan drie zijden ommuurd is door een vrijwel volledig in tact zijnde stoa. Het is indrukwekkend en ik sta perplex. Rechts ligt het gymnasium met het badhuis, de oefenruimtes, de kleedkamers enz. Hoe kan het dat Olympia zo veel aandacht krijgt en Messina veel minder? Voordeel is wel dat het absoluut niet druk is.

Ik heb er vrijwel 3 uur rondgelopen in de brandende zon. Geen water bij me en geen drank te koop op de site. Dus bij de bus aangekomen gaat er achter elkaar bijna één liter water naar binnen. Als ik een beetje bekomen ben van de eerste indrukken bezoek ik ook nog het kleine museum. En ook hier wint Messini het van Olympia. Weliswaar veel kleiner maar veel duidelijker tentoongesteld met prachtige beelden en gebruiksvoorwerpen. Alle gevonden op de archeologische site.

Daarna wil ik doorrijden naar de kust. Daartoe moet ik eerst langs, of liever gezegd door, een vestingwerk: de Arcadische poort. Er staan nog tal van torens en delen van muren overeind en het bijzondere is dat de doorgaande weg door een van de poorten van dit vestingwerk heen gaat. Helaas zijn de foto’s op een duistere manier bijna alle mislukt.

Dan leidt de TomTom mij weer langs uiterst smalle weggetjes en door piepkleine dorpjes. Als ik in een van de dorpjes over het dorpsplein rijd, wordt op een terras ‘Ajax, Ajax, Ajax’ gescandeerd. Waarschijnlijk ben ik qua nationaliteit herkenbaar door het gele nummerbord. Ik sta versteld over zo veel enthousiasme. Men heeft duidelijk genoten van de wedstrijd van eergisteren. Ik weet niet zo veel te associëren met Ajax en roep dus maar door het raam: ‘Cruyffie, Cruyffie, Cruyffie.’ Met groot enthousiasme wordt de naam herkend en wordt er geapplaudisseerd. Wat heeft JC toch veel gedaan voor het imago van Nederland!

Overnachtingsplaats nabij Kiparissia

Ik rijd door naar de kust door een wat minder boeiend landschap (oh, oh, word ik al blasé?). De kustplaatsen zijn grotendeels gericht op toerisme. Buiten het centrum van Kiparissia ga ik de weg af en kom uiteindelijk op een zandweg terecht vlak langs de Egeïsche zee. Hier besluit ik mijn overnachtingsplek te zoeken. Het is al 18.00 uur maar ik kan nog een paar uur buiten zitten en ik geniet van het uitzicht. Het is geen heldere avond. Er is sluierbewolking en dat zorgt er voor dat een wat waterig zonnetje de dag afsluit. Toch mooi.

Pas laat gaan koken (rijst met curry, vlees en groenten en kokosmelk). Ik kook vast voor twee dagen. Daarna nog eens goed nagaan welke apparaten er vandaag weer opgeladen moeten worden en dat zijn er nog wat: horloge, e-reader, telefoon, laptop, tablet, batterijen voor de camera. Ik verdeel het maar over twee dagen. De dag besluit ik met het schrijven van deze blog. In alle opzichten weer een mooie dag geweest.