Camperreis Griekenland dag 11: van Pefkes naar Agios Athanadioskl

Rond Olympia

Op de 11e dag van de Camperreis Griekenland reis ik van Pefkes naar Achios Athanadios met een bezoek aan een klooster en een archeologische site.

Een heel goede nacht gehad. Geen blaffende honden slechts een uil en in de ochtend een concert van vogels. Rond 7.30 uur weggereden naar Olympia om naar het postkantoor te gaan. De bus startte prima. Ik heb de afgelopen dagen niet de gelegenheid gehad de schadeformulieren van de aanrijding in Italië naar de verzekeringsmaatschappij op te sturen. Op het postkantoor was men zo vriendelijk om mij een envelop te geven en het hele dossier te kopiëren.

Daarna op pad gegaan; de route volgend van Krestena naar Karitena. Het is een wonderschone route die op de kaart dan ook een extra groen lijntje mee gekregen heeft. De weg is redelijk goed maar loopt iedere keer weer vast in de dorpen waar de straatbreedte is afgestemd op het verkeer van de 19e eeuw. Ik kan er soms maar nauwelijks doorheen komen. Zeker als er ook nog tegenliggers zijn en auto’s in de straat geparkeerd staan. Ik geloof dat Grieken een hekel hebben aan achteruitrijden. Want waar een paar tientallen meters achteruitrijden een oplossing is om elkaar makkelijk te passeren, kiezen ze er liever voor om rechtuit te rijden en om elkaar op slechts enkele centimeters afstand te passeren. Ik ben er inmiddels aan gewend maar prettig is het niet. Voordeel is dat de wegen heel erg stil zijn.

Ik heb ook moeite met de TomTom. Ik heb alle instellingen gecontroleerd maar de meest onlogische en onverklaarbare routes worden gesuggereerd. Als er bij voorbeeld een rechtstreekse weg is naar een grote plaats dan presteert TomTom het om je toch van de doorlopende route weg te bonjouren en je een grindpad op te sturen waar zelfs een Fiat 500 nog moeite mee zou hebben. Dus dan de oude manier maar weer opgepakt: briefjes op het dashboard met de plaatsnamen en een kaart op de bijrijdersstoel. Dat werkt beter.

Moni Sepetou

Onderweg stop ik verschillende keren om van het uitzicht te genieten. Maar boeiende plaatjes levert het niet op. Rond 11.00 uur kom ik bij het klooster Moni Sepetou aan. Het is geen oud klooster maar het is wel schitterend gelegen. Een steile weg leidt me er heen. Aan de noordkant is het echte klooster tegen een rotswand opgebouwd aan de zuidkant is in het dal een kapel waar te nemen. Het is er doodstil. De enige geluiden die je hoort zijn de vliegen, een paar slome kippen en een paar nog slomere geiten totdat de pauw zich er mee gaat bemoeien en dan laten ze alle luid van zich horen. Ik drink er koffie en geniet intens van het uitzicht.

 

De archeologische site van Alipheira

Daarna rijd ik door naar Alipheira. Daar zijn resten gevonden van een gebouwencomplex uit de Griekse oudheid. Er loopt een steil pad heen dat ik beklim. Na ongeveer een half uur kom ik op de plaats aan. Enkele borden geven aan dat hier de opgravingssite is. Maar hoe ik ook kijk, er is nauwelijks iets te vinden. Tot ik onder het niet gemaaide gras de contouren vind van enkele fundamenten van de gebouwen. Ik kan er niet heel erg enthousiast over worden ook al vind ik het indrukwekkend dat die fundamenten hier 2.500 jaar geleden neergelegd zijn. Iets verderop is iets meer reliëf van de gebouwen te zien. Het uitzicht vanaf de site is wederom overweldigend. Iets verderop als ik weer bij de bus teruggekeerd ben is er nog een redelijk gave gevel te vinden van een gebouw dat bij het kerkhof hoorde.

 

Een Grieks/Nederlandse schaapherder

Ik ga weer verder. Op de hoofdweg naar Karitena (nou ja, hoofdweg, er rijden nauwelijks auto’s) wordt de weg versperd door een kudde schapen, herdershonden en een herder. Ik rijd voorzichtig langs de kudde heen en de herdershonden kijken goedkeurend toe. Tot ik plotseling door mijn rechter raam in bijna onvervalst Amsterdams hoor: ‘Daaaag, hoe gaat het meneer.’ Ik ben verbluft. Wordt ik voor de gek gehouden? Maar nee hoor het blijkt de herder te zijn.

Ik stop en we maken een praatje. Het blijkt dat hij jaren geleden als gastarbeider in Nederland heeft gewerkt. Een periode waar hij niet graag aan terugdenkt. Hij heeft er wel goed verdiend maar was blij dat hij nu weer in zijn geboortestreek is teruggekeerd en enkele kuddes bezit. Ondanks het feit dat hij al meer dan 30 jaar terug is, is zijn Nederlands nog heel erg goed. Hij deed mij erg denken aan de bekende sketch van Koot en Bie. Met een ‘groetjes aan Nederland’ neemt hij afscheid en vervolgt hij zijn weg met de kudde.

De overnachtingsplaats nabij Agios Athanadios

Ik vervolg de route naar Karitena en vervolgens naar Dimitsana. Voorbij Dimitsana sla ik een willekeurige weg in om een overnachtingsplaats te zoeken die ik vind in de buurt van Agios Athanadios. Een smalle weg met een breed stuk waar ik de camper kan neerzetten. Uitzichten aan alle kanten. Het is ook hier weer erg stil. Ik was hier redelijk vroeg aangekomen, rond 16.30 uur, Nu is het, als ik dit verslag schrijf, 20.30 uur; in die tijd zijn er 2 auto’s voorbij gekomen; je schrikt er van. Nog wat gelezen, de volgende dag gepland, gekookt, gegeten, gebeld, gemaild en uiteraard verslag geschreven. Weer een heel mooie dag afgesloten.


 

Delen met je netwerk?
(Visited 510 times, 1 visits today)