Camperreis Spanje dag 3; van Trouillas naar Sant Pere Pescador

Figueres en omgeving

Op de derde dag van de camperreis Spanje breng ik een bezoek aan het Dali museum in Figueres en vind een overnachtingsplek nabij Sant Pere Pescador.

Gisterenavond heb ik een afspraak voor vandaag om 10.00 uur gemaakt met Lothar Willwerth, die eigenaar is van een campingshop. Hij kan mij een Spaanse gasfles leveren inclusief ventiel en slang voor aansluiting in de camper. Nederlandse gasflessen worden niet bijgevuld of omgeruild in Spanje.

Ik rijd om ongeveer 8.30 uur weg uit Trouillas en volg de route tot over de grens van Spanje. Mijn benzinetank is bijna leeg en ik denk dat ik Spanje wel haal waar de dieselolie veel goedkoper is dan in Frankrijk. Ik haal het eerste tankstation over de grens inderdaad maar per ongeluk passeer ik dat station en op een snelweg is het moeilijk keren. Dus maar hopen dat ik het volgende benzinestation haal. Dat lukt. Maar het ook niet meer dan 10 km verder moeten liggen.

Ik rijd naar de campingshop om de gasfles te kopen en de aansluiting te laten aanbrengen. Het blijkt dat er slechts een ander ventiel op de nieuwe gasfles aangesloten moet worden. Ik ben vaak niet heel erg handig maar dit is wel zo simpel dat ik het zelf ook had kunnen doen.

Dali Museum Figueres

Vervolgens rijd ik door naar Figueres Ik wil daar het bekende Dali museum bezoeken. Ik was daar ca. 30 jaar geleden ook eens geweest met Annemieke, Jos, Tess en Rutger. Maar ik kan me van dat museumbezoek niet zo heel veel meer herinneren. Een geheugenopfrisser is dus nodig. Kijk, dat is nou weer een voordeel van ouder worden. Je vergeet weliswaar zaken maar daardoor lijken die zaken weer heel nieuw als je ze herbezoekt.

Ik parkeer de bus aan de rand van de stad en loop terug naar het centrum naar het museum. De buitenkant en de binnenplaats (voormalig theater) herken ik weer maar voor de rest is veel uit mijn herinnering verdwenen. Ik ben geen groot liefhebber van Dali. De (sur)realistische kunst en de kunst van Dali raken me nauwelijks maar de vakmanschap is onweersproken. Ik heb er grote afstand van. Dat neemt niet weg dat het een zeer productieve en creatieve kunstenaar is die van vele markten thuis is (niet in de laatste plaats zijn self-marketing). Heeft wel wat weg van de breed georiënteerde Renaissance kunstenaars. In het museum valt me op hoeveel stijlen Dali heeft toegepast. Kubisme, realisme, pointilisme etc. Alle 19^e en 20^e eeuwse stromingen heeft hij wel een keer geprobeerd. Sommige van zijn vroege werken doen erg denken aan Picasso, Leger, Matisse en anderen.

Zijn ambachtelijkheid is duidelijk terug te zien in zijn realistische schilderijen en in zijn edelsmeedkunst. Sommige juwelen zijn weliswaar bombastisch maar ook prachtig.

Wat ook opvalt is dat hij nieuwe technieken niet uit de weg gaat en hiermee experimenteert: Stereobeelden van enkele schilderijen en een heel groot schilderij dat vanuit het ene gezichtspunt de rug van zijn muze Gala weergeeft en vanuit een ander standpunt het portret van president Lincoln.

Het museum is prachtig ingericht en de werken zijn goed tentoongesteld. Gelukkig was het niet druk. In het juwelen gedeelte was ik de enige bezoeker.

Ik heb ca. 3 uur in het museum doorgebracht en ben daarna nog wat door het stadje heengelopen. Het was er niet erg druk, wellicht mede door het slechte weer. De stad zal niet snel een monumentale status krijgen. Heel mooi is hij niet.

Cadaques

Daarna teruggelopen naar de bus om de weg te vervolgen naar Cadaques, alwaar het vroegere woonhuis van Dali te bezoeken is. De eerste kilometers gaan door een kale en  niet heel mooie vlakte maar ongeveer 15 km vóór Cadaques gaat de weg stijl omhoog door een gebied waarin vele olijfplantages op terrassen tegen de bergen te vinden zijn. Nu wordt het landschap veel mooier. De kronkelige weg is gelukkig niet smal en heel goed te berijden. In Cadaques aangekomen blijkt het dat de toegang tot het museum in timeslots via het internet vergeven wordt. Voor vandaag en morgen is het volgeboekt. Ik wil niet nog een extra dag hier doorbrengen om alleen dit woonhuis te bezoeken. Ik loop nog wat door het stadje maar dat maakt een doodse indruk. Niet veel mensen op de straat en bij de meeste huizen zijn de rolluiken naar beneden.

Sant Pere Pescador

Het is inmiddels 16.30 uur geworden dus tijd om een overnachtingsplek te vinden. Ik rijd in de richting van Roses over een drukke weg met een aaneenschakeling van aldi’s, lidl’s en vele vele bedrijven die jachten in- en verkopen; een treurig makend verschijnsel van de welvaart. Nabij Roses kan ik staan in een haven bij Sant Pere Pescador. Er is nog geen boot te vinden en ik ben ook de enige bezoeker. Het haventje ligt wel mooi. Vlak voor een zandbank die toegang geeft tot de zee. Het begint weer hard te regenen, Niet uitnodigend om wat rond te lopen. Dus dan maar koken en de blog bijhouden. Spanje kon mij vandaag nog niet echt boeien zoals dat wel het geval was in Griekenland en Noorwegen. Maar ik kan na één dag nog niet echt oordelen. Ik ga er van uit dat het later ten goede zal keren.