Dag 8: Ponte da Barca

Een rustdag terwijl ik niet moe ben

Vandaag een verplichte rustdag i.v.m. het rijverbod omdat ik verkeerde brandstof getankt had. Het geeft mij de mogelijkheid om het aardige dorp Ponte da Barca te bezoeken. (0 km).

Ponte da Barca

Ik ben rond 9.00 uur opgestaan en heb de camper schoongemaakt. Daarna het dorp Ponte da Barca ingelopen.

Het is een klein dorp dat zijn hoogtepunt kende in de 16^e eeuw, zoals zo veel steden in Portugal. Het schijnt dat Maggelhaen hier geboren is maar bewijs daarvoor heb ik niet gevonden. Het dorp ligt aan een rivier en heeft een fraaie Romeinse brug.

In korte tijd kun je dit hele dorp doorkruisen. Er zijn mooie straatjes met leuke pleintjes maar het is nog uitgestorven. Wel is er het een en ander te doen rond de kerk: het is Palmpasen en de kerk zit meer dan vol en iedereen wil zijn palmpasentak laten zegenen. Er is heel veel jong publiek. De kerk zit zo vol dat mensen buiten de mis moeten volgen.

Wat moet ik nu geloven over Salazar?

Buiten de kerk staan een paar borden met gesneuvelden tijdens de eerste wereldoorlog en tijdens de Anjerrevolutie. Als ik de borden lees wordt ik aangesproken door een dame die me het een en ander in gebrekkig Engels wil uitleggen. Ik zeg dat het me opvalt dat er geen bord is over de tweede wereldoorlog. Dat is omdat Portugal krampachtig zijn neutraliteit wilde behouden ondanks het feit dat ze voor de geallieerden op een van de eilanden een brugfunctie naar Europa gedoogden.

Er komt tevens een heel ander beeld van Salazar naar voren dan wij in Nederland hebben van deze dictator. Zeker in de beginjaren van zijn bewind was hij redelijk populair. Maar zijn steeds hardere aanpak van het bewaren van de orde zorgde er voor dat hij geleidelijk aan minder populair werd. Toen er ook protest kwam tegen het koloniale beleid verloor hij bijna alle populariteit. Maar nog steeds is een groot gedeelte van de plattelandsbevolking niet afkering van Salazar. Ik vrees dat we in de jaren ’70 een veel radicaler (stedelijk) beeld van Portugal hebben opgebouwd. Portugal was destijds ook speelbal van de grote mogendheden. Het opgeven van de koloniën werd door hen niet gestimuleerd om te voorkomen dat die landen in de invloedssfeer kwamen van de Sovjet Unie.

De relaxte Portugees

Het wandelingetje heeft nog geen uur geduurd en ik heb het idee dat ik zowat alles gezien heb wat bezienswaardig was.

Inmiddels wordt het drukker in het dorp. Er komt meer volk op straat en de terrasjes raken bezet. Wat opvalt is dat ik in de paar dagen dat ik hier ben nog nooit een café ben tegengekomen met overdreven luide muziek. Meestal klinkt er rustige, fado-achtige muziek en iedereen schijnt er vrede mee te hebben. Ik niet in de laatste plaats.

Lummelen

Na de lunch ben ik buiten gaan zitten en heb ik veel gelezen. Het is prachtig weer met een aangename 23⁰C. In de vroege avond wat zitten lummelen aan de kant van de mooie rivier.