Camperreis Spanje dag 31; Sevilla

Sevilla

Ook de 31^e dag van de Camperreis Spanje breng ik in Sevilla door. Het is heel slecht weer dus er moet een binnenactiviteit gevonden worden. Ik ga naar het Museo de Bellas Artes de Sevilla, o.a. naar een speciale Murillo-tentoonstelling. Daarna loop ik nog wat door de stad maar de regen zorgt er voor dat ik drijfnat bij de bus aankom.

Ik sta rond 8.00 op en vertrek na het ontbijt naar de bus die me naar Sevilla zal brengen. De weersverwachtingen zijn dramatisch: heel veel regen en storm. Bovendien wordt het niet veel warmer dan 10 graden. Maar in de ochtend is het nog droog. Vanwege het voorspelde weer richt ik me op een activiteit binnenshuis: het Museo de Bellas Artes de Sevilla.

Bij de bushalte realiseer ik mij dat het zaterdag is en wat ik vrees komt uit: er is een  minder frequente dienstregeling dan op doordeweekse dagen. Dat betekent dus bijna een uur wachten. Uiteindelijk weer aangekomen op de Plaza Espana in Sevilla. Daar begint het te regenen en omdat het een flinke afstand lopen is naar het museum neem ik een taxi die niet zo duur is in Spanje.

Museo de Bellas Artes

Bij aankomst blijkt er al een lange rij wachtenden buiten te staan maar binnen een kwartier ben ik binnen. Tot mijn verbazing blijkt het museum gratis toegankelijk, inclusief de speciale tentoonstelling over Murillo. Die ga ik het eerst bezoeken.

Gisteren schreef ik nog dat ik niet zo een heel grote fan van Murillo ben maar daar moet ik van terugkomen. De tentoonstelling is geconcentreerd rond de vele werken die Murillo geschilderd heeft voor het Capucijner klooster in Sevilla. Tevens wordt er uitleg gegeven over de restauratiewerken van de schilderijen. Maar omdat de teksten van dit deel van de tentoonstelling alleen in het Spaans zijn, snap ik er niet zo veel van. Toch geven de röntgenfoto’s een goed beeld van de diverse lagen die geschilderd zijn.

Ik schreef zo net dat ik terugkwam van mijn eerste oordeel. Maar dat blijft gedeeltelijk overeind. De compositie van de schilderijen bevatten volgens mij te veel pathos en te veel grote gebaren. Bovendien zien de schilderijen er soms honingzoet uit: net poezie-album plaatjes. Maar dan zie ik dat de kleine scènes binnen het schilderij een ongekende en contrasterende intimiteit bevat die ontroerend werkt. Voor het eerst zie ik de tegenstelling tussen het grote gebaar van het schilderij als geheel en de intimiteit van het detail. Heel mooi. Ik ben blij dat ik deze tentoonstelling gezien heb. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden.

Ik vond het opmerkelijk dat de toelichtende teksten bij de schilderijen (dit keer wel in het Engels) heel openhartig waren. Niet alleen wordt er ingegaan op de inhoud en de techniek van de schilderijen en op de opmerkelijke positieve punten maar er worden ook kritische aantekeningen gemaakt over zaken die minder positief zijn. Dat ben ik nog nooit in een museum tegengekomen.

Dan wil ik de vaste collectie van het museum bekijken maar kan de ingang daarvan niet vinden dus ik vraag een suppoost waar zaal 1 te vinden is door die aan te wijzen in de gids. De suppoost is vrij lang en doet me sterk denken aan John Cleese.

En dan volgt een scene die alleen maar die eerste indruk bevestigt. Hij kijkt met mij naar de plattegrond in de gids alsof het de eerste keer is dat hij deze plattegrond ziet. Maar dan herkent hij het. Onder een stortvloed van woorden leidt hij mij, voor mij uitlopend en al buigend en knikkend, langs afscheidingslinten. Hij brengt mij bij de eerste zaal en legt vervolgens uit waar de daaropvolgende zalen zijn en hoe ik op de eerste etage kom en wat voor prachtigs ik daar allemaal te zien krijg. Hij is werkelijk een perfecte imitatie. Misschien was het hem wel echt…

De vaste collectie is niet heel groot maar geeft een heel goed inzicht hoe de Spaanse schilderkunst zich ontwikkeld heeft door de tijden heen. Achtereenvolgens komen de Middeleeuwen, de Renaissance, het Maniërisme, het Naturalisme, de Barok en de Nieuwere tijden aan bod. Speciale aandacht is er voor Spaanse schilders uiteraard: Murillo, Leal, Zurbaran en anderen. Vrijwel allen zijn onbekend voor mij.

Het valt me op dat de Middeleeuwse en Renaissance werken grotendeels geïnspireerd waren door Vlaamse meester. Bovendien valt op dat de ontwikkeling van de stromingen in Spanje wat later en minder massaal op gang komt dan bij voorbeeld in Frankrijk, Italië en Nederland. Bovendien haalt de kwaliteit van het werk van de meeste regionale schilders het niet bij de internationaal bekende schilders. Maar dat spreekt voor zich. Maar toch is het heel interessant. Ik ken weinig musea die zo goed inzicht geven in de tijdvolgordelijkheid van de schilderkunst.

Als ik het bezoek beëindig is het inmiddels 15.00 uur. Mijn bus vertrekt om 16.30 uur dus ik heb nog een uurtje de tijd om door die prachtige binnenstad van Sevilla te lopen. Maar ik kom niet heel ver want het begint te hozen van de regen. Het water komt weer met bakken uit de hemel en de wind begint ook weer op te steken. Ik vlucht dus maar een café in om iets te drinken en te eten in afwachting van betere tijden. Maar die breken niet aan dus ik moet door de regen weer terug naar de bus.

Spanjaarden laten zich niet erg intimideren door het weer want bij de bushalte staan 6 vrouwen en een man die ik ook op de heenweg in de bus tegenkwam. Ze hebben dikke pret en informeren hoe ik Sevilla vond en of ik erg van het weer genoten heb. Dubbel van het lachen. Maar ze zijn heel behulpzaam. Iedere halte waarschuwen ze me hoeveel haltes het nog is tot mijn bestemming.

De zaterdagse route wijkt ook iets af van de doordeweekse route zodat ik vanaf de halte nog een flink stuk moet lopen naar de camper. Genoeg om behoorlijk nat te worden. Maar nu zit ik dus droog en warm in de camper dit verslag te schrijven. In de verwachting dat er vandaag niet veel meer zal gebeuren denk ik dit verslag nu te kunnen afronden.