Camperreis Schotland dag 4: Van Callander naar Aberfeldy

Panne

Op de vierde dag van de Camperreis Schotland rijd ik onbedoeld een heel kort traject. Ik maak eerst een wandeling langs de River Bulvag ten noorden van Loch Lubnaig. Als ik terug kom blijkt de achterlamp van mijn auto vernield te zijn door waarschijnlijk een aanrijding op de parkeerplaats. Bovendien krijg ik de motor niet meer aan de praat. Een garage is snel aanwezig maar kan de bus minder snel aan de praat krijgen. Tenslotte toch gelukt. Daarna rijd ik naar Aberfeldy waar ik op een plateau met een mooi uitzicht mijn overnachtingsplek vind.

Langs de oevers van River Bulvag

Vannacht weer goed geslapen. Ik word om 8.00 uur wakker en het blijkt dat de Ibuprofen zijn werk heeft gedaan: geen keelpijn, geen hoofdpijn en als ik in de spiegel kijk is de zwelling aan mijn oog bijna verdwenen. Het is heel helder weer vanochtend dus dan gelijk maar besloten om te beginnen met een wandeling. Die wil ik maken langs de oevers van de River Bulvag ten noorden van Loch Lubnaig. Ik hoef er nog geen 10  km naar toe te rijden.

Het is een wandeling van iets meer dan 12 kilometer. Hij is heel erg makkelijk te doen omdat er nauwelijks sprake is van hoogteverschillen. De weg loopt immers langs de rivier. Vroeger was hier een spoorlijn. Nu hebben ze er een wandel-/fietspad van gemaakt. Ik parkeer de bus op een kleine parkeerplaats vlak bij een bungalowpark en begin met de wandeling. De wandeling leidt door een mooi bosgebied. Af en toe heb je mooie doorkijkjes naar de rivier die je voortdurend kunt horen stromen. Heel spectaculair is de wandeling niet en dat heeft tot gevolg dat ik pas na enkele kilometers een beeld voor ogen krijg dat het fotograferen waard is. Maar wat blijkt: ik heb gisteren vergeten om de opslagkaart uit de computer te halen en weer terug te stoppen in de camera. Dus daarom moet je het met slechts een enkele foto doen.

Auto start niet deel 1

Na ruim 3 uur kom ik terug op de parkeerplaats en ik zie gelijk dat aan de achterkant mijn rechterachterlicht aangereden is en dus vernield is. Helaas geen briefje van de dader achter de ruitenwisser. Ik erger me er flink aan. Als ik weg wil rijden blijkt de bus niet te kunnen starten. Dat is vreemd. Dat kan toch niet aan de aanrijding liggen. Wat ik ook probeer, ik krijg geen leven in de motor. Dan maar een garage bellen.

De eerste vijf garages die ik bel zijn slechts éénmansbedrijfjes en die kunnen de bus ter plekke dus niet repareren. Soms verdenk ik de garagehouders er van dat ze er gewoon geen zin in hebben. Bij het zesde adres heb ik succes. Na het noteren van al mijn gegevens door een receptioniste, zegt ze me toe dat de reparateur binnen een uur ter plaatse zal zijn. En dat klopt want exact 60 minuten later komt de reparatiebus met monteur voorrijden.

De monteur blijkt een Schot te zijn zoals je die in alle clichés in films en boeken tegenkomt. Accent met rollende R en een zangerige toon. Fors gebouwd met een flinke baard. En dramatische verhalen als blijkt dat hij het euvel niet makkelijk kan repareren. Hij begint te onderzoeken wat er aan de hand is maar hij komt er ook niet uit. Dus belt hij zijn baas die hem diverse mogelijkheden suggereert. Voorlopige conclusie: door de schok van de aanrijding is de toevoer van benzine automatisch geblokkeerd.

Het lijkt mij sterk omdat de lamp wel beschadigd is maar er verder niets aan het casco te zien is dus zo hard kan de klap niet geweest zijn. Maar goed we gaan op zoek naar de knop die de benzinetoevoer weer moet deblokkeren. Dat is nog een hele klus die veel telefoontjes vergt. Uiteindelijk is de knop gevonden maar hoe vaak we hem ook indrukken, het heeft geen effect. Dan komt de monteur op het idee om de zekeringen te controleren. En inderdaad er is een zekering gesprongen. Dat is makkelijk te repareren. Nieuwe zekering er in en de motor start als vanouds. Reparatie gelukt.

Auto start niet deel 2

Ik schakel de motor uit om mijn gegevens aan de monteur door te geven maar als ik de motor weer start doet hij het weer niet. Weer is de zekering gesprongen. Dan moet het waarschijnlijk aan de remverlichting liggen. En dat klopt want iedere keer als ik de rem intrap brandt de zekering door en nu blijkt (wat een domme constructie van Fiat) dat op de zelfde zekering als de rem(verlichting) ook de startmotor aangesloten is. Ik krijg weer een nieuwe zekering en de monteur raadt mij aan om de verlichting in de garage goed te laten controleren. Ik rijd dus achter hem aan naar de garage in Killin.

Bij de garage aangekomen is het lunchpauze. Na de pauze word ik geholpen door een monteur die een groot liefhebber blijkt te zijn van de nationale drank Scotch Whisky; er drijft een hele wolk van drankgeur om hem heen. Met onvaste hand schroeft hij de verlichting los en constateert in toch alle helderheid dat het remlicht inderdaad het probleem veroorzaakt. Dus lamp vervangen en het lamphuis goed dicht getapet. Alles werkt nu naar behoren.

Ik besluit mijn reis voort te zetten en rijd richting Bridge of Balgie van waaruit ik morgen een meer spectaculaire wandeling wil maken. Maar nu blijkt de TomTom het niet te doen (zucht). Hij geeft geen enkel teken van leven. Er zit niets anders op om aan de hand van de wegenkaart te rijden. Maar dat ben ik helemaal ontwend. Er zijn nauwelijks plekken waar je kunt stilstaan om je te oriënteren zodat ik na vele omwegen aankom in Aberfeldy.

Ik besluit hier in de buurt maar een overnachtingsplek te vinden want het is inmiddels 17.00 uur geworden. Ik vind die op een mooi plateau langs de weg met een fantastisch uitzicht. Voor de zekerheid probeer ik de TomTom nog een keer en gelukkig doet die het weer, waarschijnlijk uitgeputte accu geweest. Hele opluchting want het alleen rijden en oriënteren op een papieren kaart is niet een heel veilige manier van reizen.

Aberfeldy

Ik ga koken en het dagverslag schrijven. Morgen belooft het weer een mooie dag te worden. Ik ben niet ver verwijderd van Bridge of Balgie en verheug me op de wandeling.