Camperreis Griekenland dag 28; van Ligourio naar Korinthos  

 eRichting het vaste land van Griekenland

De 28e dag van de Camperreis Griekenland begint met een bezoek aan het theater van Epidauros en de Asklipio tempel. Tijdens lunchtijd bezoek ik het leuke havenstadje Nafplio. Daarna reis ik naar het noorden in de richting van Korintros.

In de blog van gisteren had ik alvast een bericht opgenomen dat eigenlijk betrekking had op vandaag: de reparatie van de elektra voorziening. Omdat ik vanochtend vroeg al het theater van Epidauros en het daarbij gelegen archeologisch gebied wilde bezoeken ben ik vanochtend om 7.00 uur opgestaan om me om 8.00 uur te melden bij de ingang. Tijdens het ontbijt wordt er geklopt op het raam en dat blijkt de Vlaming te zijn die gisteren zo hard gewerkt heeft om mijn probleem op te lossen.

Hij meldt me dat hij gisterenavond nog lange tijd op internet heeft gezocht hoe het probleem opgelost kan worden. In ieder geval voor de koelkast heeft hij een oplossing: de motor starten met de koelkast op de auto-accu en dan gelijk omschakelen naar de gasvoorziening van de koelkast. Ik bedank hem heel hartelijk want hoeveel mensen zullen zo veel uren van hun vakantie spenderen aan de problemen van anderen. Tegelijkertijd meld ik dat ik het probleem waarschijnlijk heb opgelost door de polen van de zekering (plomb) goed schoon te maken. Hij kan het eerst niet geloven maar ziet dat alles nu goed functioneert.

Conclusie: we hebben er beiden wat van geleerd. Ik zeg hem nogmaals dat zijn analyse van het systeem mij flink verder geholpen heeft en bied hem nog een keer de wijn aan. Maar nee hoor: ‘Ik een fles wijn voor een probleem dat u zelf opgelost heeft?’ Ja daar kan ik niet tegen op.

Epidauros

Om kwart voor acht meld ik mij bij het loket en alhoewel de officiële openingstijd pas om 8.00 uur is, wordt ik met een vette knipoog al naar binnen gelaten. Het is een mooi begin van de dag. Wel bewolkt maar af en toe ook zon. Nog geen 50 meter voorbij de ingang gaat er een pad omhoog naar het theater. En ik weet niet wat ik zie. Ik kom bijna adem te kort.

Natuurlijk kent vrijwel iedereen de foto’s van het theater maar ik had niet gedacht dat het zo groot was en dat het zo een overweldigende indruk zou maken. Ik ben er volledig alleen. Ik betreed het speelgedeelte van het theater en merk dat het lopen over het fijne grind veel duidelijker te horen is dan dat dat normaal het geval zou zijn. Vervolgens klim ik tot bovenaan het eerste niveau van de cavea (de tribune) en zit ruim een half uur bijna ademloos te kijken in de ochtendzon naar de grootsheid van dit bouwwerk en de schitterende omgeving waarin het gelegen is. Het uitzicht op de omringende bergen is fenomenaal.

De akoestiek van het theater

Rond 9.00 uur komt een eerste kleine groep Amerikaanse toeristen aanlopen. Ze gaan beneden aan de rand van de orchestra zitten en de reisgids spreekt de kleine groep toe over de geschiedenis en het gebruik van het theater. Ik kan letterlijk horen wat ze zegt terwijl ik niet de indruk heb dat ze schreeuwt en terwijl zij in de andere richting spreekt dan waar ik zit. Wat een akoestiek! In de gidsen heb ik gelezen dat de ronding onder de zitplaatsen een belangrijke rol speelt bij de kwaliteit van de akoestiek.

Later komt er nog een klein reisgezelschap binnen en ook zij krijgen beneden uitleg. Beide reisgidsen kan ik goed horen. Ik blijf nog een tijdje zitten, diep onder de indruk van dit fenomenale gebouw.

Het Heiligdom van Asklepios

Als ik rond 9.30 uur zie dat er steeds meer reisgroepen binnenkomen besluit ik om naar de opgraving te lopen van het Heiligdom van Asklepios. Er is een goede route uitgezet over het archeologisch gebied. En net als bij de andere archeologische vindplaatsen verbaas ik me er over dat er nog steeds verder gewerkt wordt aan nieuwe opgravingen en in dit geval aan restauratiewerkzaamheden.

In dit gebied heeft men er kennelijk voor gekozen om de gebouwen zo veel mogelijk, waar dat zinvol is, gedeeltelijk op te bouwen. Ik bezoek o.a. een atelier waar dit gebeurt. Er staan grote brokken marmer klaar om te verwerken en zie hoe gedeeltes van oude zuilen weer aangevuld worden met nieuwe gedeeltes. Ik weet niet zo goed of dit een mooie oplossing is. Maar het gebeurt op meer plaatsen in Europa.

Wie was Asklepios

Asklepios (Esculaap) bezat de gave om dode mensen te doen herrijzen hetgeen Hades, de god van de onderwereld, niet erg beviel: te weinig klanten. Hades vroeg dan ook aan Zeus om Asklepios uit de weg te ruimen. Dat gebeurde door een bliksemschicht maar de verkoolde resten van Asklepios bleef mensen trekken maar nu in levende lijve. De zieken werden in een heilige slaapruimte ondergebracht en werden gewikkeld in de huid van een geofferd dier. Vervolgens verscheen Asklepios in hun droom en vertelde hun welke behandeling ze moesten volgen. Priesters vertaalden die droom dan in een behandelmethode maar in veel gevallen waren de zieken al genezen voordat ze wakker werden.

Er zijn nog relatief veel fundamenten en opbouwsels te zien in het archeologisch gebied. Maar het haalt natuurlijk niet de volledigheid van het theater. De diverse gebouwen worden bondig en goed uitgelegd op informatieborden.

Als ik langs het stadion kom hoor ik harde popmuziek. Het oude stadion wordt gebruikt als eindpunt van een hardloopwedstrijd. Die wedstrijd wordt gedeeltelijk gelopen over het archeologisch gebied. Aanvankelijk denk ik: moet dat nou? Maar later vind ik het ook wel heel boeiend dat het moderne leven moeiteloos integreert in die prachtige geschiedenis van de Grieken.

Het museum van Asklepios

Tenslotte bezoek ik nog het kleine museum. Mooie beeldhouwwerken en mooie voorbeelden van zuilen en de bijbehorende versierselen worden tentoongesteld. Er is ook een grote vitrine met medische instrumenten. Er zijn ook veel stenen met inscripties te zien waarin de wonderbaarlijke genezingen van Asklepios worden beschreven.

Rond 12.00 uur ga ik terug naar de camper om het verslag van gisteren te schrijven. Inmiddels stroomt het publiek naar binnen. Gidsen lopen met genummerde bordjes voor hun groep uit en ik hoor het tumult dat zich binnen het theater afspeelt. Ik prijs me gelukkig dat ik zo vroeg naar binnen kon.

Nafplio

Na de lunch wil ik nog het nabijgelegen Nafplio bezoeken. In de gidsen staat dat het een leuk historisch havenstadje is. Dat blijkt te kloppen. Ik ben er rond lunchtijd dus vrijwel alle terrassen zijn bezet met Griekse families die er hun zondagse lunch gebruiken terwijl de kinderen op straat spelen. Na een wandelingetje van een uur door het sfeervolle historische centrum loop ik terug naar de camper.

Ik wil nog een korte route rijden richting het noorden maar de TomTom laat het weer afgrijselijk afweten zodat ik zelf maar de route plan via de kaart. De route valt echter fors tegen. Het is een relatief saai gebied met veel kleine landbouwgebiedjes. Langs de weg verkoopt men veel fruit en groente. Naarmate ik meer naar het noorden kom wordt de streek dichter bebouwd. Ik kom tot de conclusie dat het lastig zal worden om een geschikte overnachtingsplek te vinden.

Ik rijd tot de kust van de Korintische Golf in de hoop daar een plek te vinden. Maar het is een en al ellende wat ik tegenkom. Chaotisch volgebouwd gebied, vervallen huizen, huizen half afgebouwd, vlak langs de kust veel (lelijke) nieuwbouw. Waarschijnlijk ontsproten aan het idee van de opdrachtgever. Soms een mooi gebouw maar dat is een zeldzaamheid. Veel industriegebied ook en veel garages met krakkemikkige auto’s voor de deur. De doorgaande route is vergeven van de reclame-uitingen. De ene nog lelijker dan de andere. Veel Engelstalige teksten met even veel spelfouten. Om de boel op te vrolijken hangen er hier en daar over de weg wat slingers met verbleekte vlaggetjes. Het werkt niet. En zo kan ik nog wel een half uurtje doorzeuren.

Korinthos

Maar als de ellende op het hoogtepunt is, ontdek ik een klein kiezelstrandje. Dat is niet ideaal maar voor één nacht ruim voldoende is. Aan een kant de mooie Korinthische Golf aan de andere kant een moderne ruïne. En dan regent het ook nog. Maar goed ik heb op zo veel mooie plekken gestaan dat ik deze plek voor één keer accepteer. Bovendien hoor ik net dat Dumoulin de Giro gewonnen heeft. Dan maakt het niet zo veel uit waar je staat voor één nacht.

Delen met je netwerk?
(Visited 263 times, 1 visits today)