Camperreis Griekenland dag 23; van Xirokambion naar Magoula

Mystras

De 23^e dag van de camperreis Griekenland breng ik vrijwel geheel door in Mystras; een van de bekendste vindplaatsen van Byzantijnse cultuur.

Vanochtend om 7.00 uur opgestaan omdat ik om 8.00 uur in Mystras wil zijn om daar de wereldberoemde archeologische site te bezoeken met tal van Byzantijnse gebouwen. Na een snel ontbijt in een half uur naar Mystras gereden. Onderweg nog benzine getankt en water bijgevuld. De schoonwatertank was zodanig leeg dat het vullen geruime tijd in beslag nam. Dat zorgde er voor dat de pompbediende onder de wagen keek of er geen lekkage te bespeuren was. Maar nee hoor gewoon grote dorst.

Aanvankelijk had ik het idee om eerst een wandeling van ca. 5 km te maken rond de archeologische site en dan de site te bezoeken. Maar bij bestudering van de kaart gisterenavond zag ik dat op de site de hoogtelijnen wel schrikbarend dicht bij elkaar liggen. Dat betekent dat er veel geklommen moet worden. Het lijkt me dus verstandig om de wandeling maar te schrappen.

In enkele gidsen had ik gelezen dat je het beste de auto kunt parkeren op de grote parkeerplaats van het ‘nieuwe’ maar heel gezellige dorpje Mystras. Daarna nog ongeveer 2 km lopen naar de archeologische site. Bij de archeologische site aangekomen zie ik dat er ruim voldoende parkeerruimte was om de camper aldaar te parkeren. Zou weer vier km gescheeld hebben. Ik neem de onderste ingang maar degenen die het voornemen hebben om de site te bezoeken zou ik aanraden om de bovenste ingang te nemen. Dat heeft twee voordelen. Je loopt over niet altijd even makkelijke paden naar beneden en de meest indrukwekkende gebouwen liggen beneden en die zie je in dat geval dus als een slotakkoord.

Laat ik maar gelijk beginnen met de conclusie. In mijn 67 levensjaren is dit op afstand het mooiste museum dat ik ooit bezocht heb. De veelheid aan gebouwen, de wijze waarop ze gerestaureerd zijn, de werkelijk prachtige fresco’s die in groten getale nog te bewonderen zijn en in relatief goede conditie verkeren, zijn verbluffend. Bovendien is het personeel erg vriendelijk. Er is een goede bewegwijzering en er zijn uitstekende informatieborden. Hierdoor krijg je een goed beeld van het dagelijks leven rond 1250. Het draagt allemaal bij tot mijn conclusie. Natuurlijk, ik besef dat ik tot 12.00 uur een van de weinige bezoekers was. Meestal was ik de enige bezoeker in een gebouw en dat gaf mij de gelegenheid mij echt in te leven in hetgeen ik te zien kreeg. Ik had het bezoek gepland van 8.00 uur tot 12.00 uur. Dat laatste tijdstip is uiteindelijk 15.00 uur geworden.

Ik was zeer onder de indruk en op sommige momenten ook zeer ontroerd door al het moois dat er te zien was. Na zeven uur bezoek was ik dan ook helemaal gaar. Ik weet niet meer hoe ik bij de camper ben teruggekeerd. De hele terugwandeling heb ik als het ware in trance gelopen.

Tijdens mijn bezoek kwamen de colleges van Frits van der Meer, een van de wereldspecialisten op het gebied van de vroeg christelijke kunstgeschiedenis, weer helemaal tot leven. Ik heb twee jaar lang zijn colleges gevolgd en pas nu zie ik waar zijn enthousiasme over Mystras vandaan kwam.

De Byzantijnse architectuur spreekt mij zeer aan. De menselijke maat, de goede verhoudingen, de versieringen die met eenvoudig gebruik van stenen gerealiseerd worden dragen daar toe bij. Maar ook de fresco’s die uit verschillende tijden stammen hebben alle een duidelijke gemeenschappelijkheid en persoonlijkheid. Zeker als ik dat vergelijk met hetgeen de west-europese middeleeuwen gecreëerd hebben. De afbeeldingen van de mensen zijn heel natuurlijk en veel minder gestileerd dan we bij ons gewend zijn. Daardoor ontstaat er veel minder afstand tussen het beeld en de toeschouwer en draagt er toe bij dat ik af en toe werkelijk geëmotioneerd raakte. Daarom houd ik te tekst van deze blog beperkt. De foto’s vertellen waarschijnlijk meer dan mijn woorden.

Bijzonder vond ik dat de fortificatie van Mystras rond 1250 gebouwd is en daarna een grote bloeiperiode heeft gekend. Tot 1460 de Turken de fortificatie en alles wat er bij hoorde in handen kreeg. In deze twee eeuwen is de stad tot grote bloei gekomen. Ze heeft een belangrijke rol gespeeld in het intellectuele en artistieke leven van die jaren.

Na terugkomst in de camper heb ik eerst een uur geslapen en ben toen op weg gegaan naar de volgende overnachtingsplaats. Ik wilde die zoeken aan het begin van de route die ik morgen wilde volgen en die mij in het gebied van het Taygetus gebergte brengt. Maar de ervaringen tijdens de eerste 20 km van de route waren zodanig dat ik besloten heb om die route niet te volgen.

De TomTom stuurt je weer van het ene half geasfalteerde weggetje naar het volgende zandpad. Voor een gewone personenauto al een hele klus, voor een camper vrijwel ondoenlijk. Daarom maar vroeg een overnachtingsplaats gevonden in Magoula ten noorden van Sparti. Een mooie plek met uitzicht op de bergen. Ik heb ook gelijk het achterlicht gerepareerd omdat een mede weggebruiker mij er op attendeerde dat de richtingaanwijzer het niet deed. Natuurlijk had de gebruiksaanwijzing een ander verlichtingssysteem voor ogen dan er daadwerkelijk in de camper zit dus dat was nog even flink uitzoeken. Maar het is gelukt.

Na het koken de blog geschreven en vroeg naar bed gegaan want ik was doodop van zowel de fysieke als de mentale inspanning van deze TOP-dag van de Griekenland reis.