Camperreis Noorwegen dag 3: Van Bygland naar Gjøvik (Randsfjorden)

Telemark

Dag 3 van de Camperreis Noorwegen leidt mij over een afwisselende route. Via de Grimsdalstunet ga ik naar het Telemarkmuseum en de daarnaast gelegen Stavkirke. Enkele kilimeters verderop ligt de stavkirke van Heddal. Dan is het nog een flink stuk rijden naar de overnachtingsplaats aan de haven van Gjøvik.

Vanochtend om 8.00 uur opgestaan. Ik was al eerder wakker geworden door de zonsopgang die al rond een uur of 4 plaatsvond.

Na het ontbijt vertrokken in de stromende regen. En dat is geen overdrijving: echt stromend water. Je vraagt je af wanneer al het water eindelijk eens op is daarboven. Vandaag nog niet want tot de avond heeft het vrijwel aan een stuk door geplensd van de regen.

Eerst de 9 naar het noorden gevolgd. Weer erg genoten van de prachtige meren langs de weg. Ik erger me niet aan de regen want kom er achter dat die ook zijn mooie kanten heeft in allerlei tinten grijs.

Onderweg viel me op hoeveel huizen er groen gebouwd zijn. Veel oude gebouwen hebben een dak met een isolerende mos- of plantenlaag. Maar ik zag ook dat dat bij nieuw gebouwde huizen weer gedaan wordt. Voorbij Valle de 45 genomen. En die gaat door een werkelijk schitterend middengebergte met soms steile en bochtige hellingen en soms smalle weggedeelten. Maar de wegen zijn goed en het verkeersaanbod is heel gering. Op sommige bergen was nog sneeuw te zien. Ook liepen er midden op de weg schapen die vrijwel niet bang waren voor mensen en het verkeer. Tenzij je ze benaderde op minder dan 2 meter. Dan brak de paniek uit.

Grimdalstunet

In Grimdalstunet een serie prachtige huizen bewonderd, geheel uit hout opgetrokken en met de hiervoor beschreven dakbedekking. Tot ver in de 20^e eeuw hebben hier nog mensen gewoond. Bewoners van de Telemark waren niet zo enthousiast over vernieuwing en vreemde mensen en hielden dus vast aan hun tradities en waren erg op hun eigen sociale omgeving gericht. Een van de vroegere bewoonsters, Anne Grimdals, is beeldhouwer geworden en stelt haar beelden hier ten toon. Ik was echter enthousiaster over de huizen.

 

Stavkirke en Telemarkmuseum Eidsborg

Iets verderop in Eidsborg wilde ik de stavkirke bezoeken. Die bleek pas om 16.00 uur open te gaan en ik was er rond 12.00 uur. Er was wel een museum voor heemkunde dat een aangename verrassing was. Nieuwe architectuur die goed in het landschap paste met een magnifiek overzicht van gewoonten, riten, gebruiksvoorwerpen, meubels e.d. van de Telemarkers: West-Telemark Museum Eidsborg. De presentatie van de kleine tentoonstelling was perfect en er waren goede beknopte Engelse beschrijvingen bij. Er was ook een korte tentoonstelling over Hydro-energie en de geschiedenis van een textielfabriek. Buiten was er een soort openluchtmuseum met allerlei gebouwen, boerderijen, schuren, woonhuizen, molens enz. Kortom ik ben er bijna 3 uur geweest en raad iedereen aan, als hij in de buurt is, hier naar toe te gaan. Het interieur van de Stavkirke heb ik gelaten voor wat het was; ondanks het aanbod van de receptioniste om de kerk eerder open te stellen hetgeen door de gids niet in dank werd afgenomen (lichaamstaal). Ik heb dus beleefd bedankt. Ik kom er nog wel een tegen die ik van binnen kan bekijken.

 

Stavkirke Heddal

Vervolgens de 134 opgereden om na een paar kilometer te stoppen bij de stavkirke van Heddal; een van de grootste van het land. Maar het was bijna sluitingstijd en ik had geen zin om me te haasten en door die kerk heen te rennen. Al die bezoeken hebben wel tot gevolg dat ik lang niet de afstand heb afgelegd die ik me voorgenomen had. Tant pis; dan doe ik er maar een dag langer over. Ik ben wel heel blij dat ik de binnenwegen heb genomen en de snelwegen gelaten heb voor wat ze waard zijn (voor mij niet zo veel). Inmiddels een opgeluchte sms van Johannes binnengekregen die meldde dat ons onderzoeksplan voor het HBO door de ledenvergadering zonder weerstand is aangenomen. Dat is een belangrijke stap vooruit. Maar betekent wel dat er in augustus nog heeeeeeel veel werk te verzetten is.

 

 

 Gjøvik

Het landschap verandert van een berglandschap in een heuvellandschap. Het is er ook drukker bevolkt en naarmate ik meer in de buurt van Oslo kom wordt het nog drukker en ook lelijker. Volop wegenbouw om Oslo verder te ontsluiten. Ik laat Oslo verder voor wat het is. Ongeveer twee jaar geleden ben ik er voor een uitgebreid werkbezoek geweest. Ik vond het een kleine leuke en levendige stad. Vóór Oslo dus de 134 gevolgd en daarna de 4 genomen naar het noorden. Nog steeds een beetje rommelige omgeving. Uiteindelijk in de buurt van Gjofik benzine getankt (ondanks de bochten en de steile stukken toch slechts 1:10 gereden) en een overnachtingsplaats gezocht en gevonden aan de haven van de Randsfjorden. Het is zowaar droog geworden voor een paar uur. Het is inmiddels 21.00 uur. Gekookt kip/kerrie, rijst en gemixte groente. Daarna administratie en logboek bijgehouden. Het is nu bijna 24.00 uur en nog steeds niet helemaal donker. Vreemd… Toch maar slapen.