Vézelay
De 2e dag van de camperreis Provence breng ik bijna helemaal door in Vézelay waar heel veel te zien is. Met name de basiliek is indrukwekkend. Daarna doorgereden naar de overnachtingsplaats in La Forêt. Niet de mooiste overnachtingsplek maar wel gelegen aan het bijzonder mooie Canal du Nivernais.
Niet al te vroeg opgestaan en na het ontbijt rond 9.00 uur vertrokken. Ik wilde heel graag Vézelay eens een keer bezoeken. Ik was daar niet al te ver van verwijderd. Dus op weg naar het noordwesten. Aanvankelijk rijd ik door de Bourgogne met al zijn wijnvelden en langs de châteaux met de Grand Cru’s. Er was volop bedrijvigheid met de druivenpluk. Daarna door een landbouwgebied gereden dat later overgaat in de uitlopers van de Morvan. Omdat Vézelay tot het erfgoed behoort van de Unesco, verwachtte ik grote drukte. Maar dat viel heel erg mee.
Vézelay
De grote parkeerplaats die plaats bood aan honderden auto’s werd nu slechts bezet door ca. 25 auto’s. De vele restaurants en terrassen rond het dorp waren ook slechts mondjesmaat bezet. Tja, dat zijn de voordelen van het reizen in het laagseizoen. Vanaf het begin van het dorp leidt er een steile straat naar het plein waar de basiliek staat. Hij is niet zeer hoog maar heeft wel een zeer lang schip. Het klooster dat er voorheen gevestigd was en waarvan nog resten te vinden zijn, stamt uit de 9e eeuw.
In 1050 werd de kerk gewijd aan Maria Magdalena omdat men, naar men zei, beschikte over relieken van haar. Dat bracht een vloedgolf van pelgrims met zich mee die veelal op bedevaartreis waren naar Santiago de Compostella. De kerk werd door de eeuwen heen uitgebreid. Totdat een oude strijd tussen Vézelay en La Sainte Baume weer oplaaide rond de vraag wie de echte relieken van Maria Magdalena bezat omdat ook La Sainte Baume beweerde over dergelijke relieken te beschikken. De strijd werd beslecht door de paus die de rechten toekende aan de oudste parochie en dat was dus niet Vézelay.
Daarna liep de welstand van Vézelay terug. Dat bracht ook verwaarlozing van de kerk met zich mee hetgeen tot verval leidde. Pas in de loop van de 19e eeuw attendeerde de romancier Prosper Mérimee (die tevens inspecteur van de monumenten was) op het teloorgaan van dit indrukwekkende monument. Kort daarna volgde een restauratie die meer dan 30 jaar in beslag genomen heeft en nog steeds niet helemaal afgerond is.
Reacties