De megalomanie (of wanhoop?) van Koning Joao V

Ik wil vandaag twee dingen doen. In de eerste plaats wil ik naar de havenplaats Peniche, niet zo zeer vanwege de visserij als wel vanwege het bekende Museu Nacional Resistencia e Liberdade. Daarna reis ik door naar Mafra waar in de 18^e eeuw een paleis is gebouwd door de kerk en de koning als was het voor een waanzinnige. Als ik nog tijd en zin heb wil ik doorrijden naar Sintra waar tal van zomerverblijven werden gebouwd voor de welgestelden van de 19^e eeuw. Eigenlijk ook dus weer een waanzinnig project. (131 km).

Peniche

Ik ben al vroeg op weg naar de havenstad Peniche. Wat een reisje van nog geen uur zou moeten zijn doe ik bijna de dubbele tijd er over. Foutje gemaakt in de planning van de route. Peniche is nog een redelijk drukke vissersplaats.

Niet zo een romantisch plaatsje met leuke bootjes in de haven maar een plaats waar de visverwerkende industrie zijn stempel op heeft gedrukt. Aan de jachthaven te zien en het aantal beschikbare restaurants heeft de toeristenindustrie eveneens zijn stempel op dit stadje gedrukt.

Een klein stadje met een enorme museumcampus

Vandaag weer een stuk in de richting van Lissabon gereden. Het zal niet zo spectaculair worden als gisteren want er zijn weinig plaatsen die ik passeer die warm aanbevolen worden: Constancia, Almourol, Sentarem, Caldas da Rainha. Het kan niet elke dag de hoofdprijs zijn. (157 km).

Vanochtend niet zo heel vroeg weggereden. De eerste stop ligt slechts op een paar kilometer afstand: Constancia. Dit stadje staat bekend als de bloemenstad met een gedeeltelijk authentiek centrum.

Constancia

Bij het begin van het dorp staat aan één kant van de weg een rijtje kunstbloemen van ca. 1,5 m hoog. Dat belooft dus wat.

Twee prachtige kloosters

Vandaag vervolg ik de route in oostelijke richting naar Tomar. Onderweg wil ik twee belangrijke bouwwerken bekijken. in Batalha is dat het kloostercomplex van de Santa Maria da Victoria en in Tomar is dat het Castelo Templario e Convento de Cristo. Twee geweldige bezoeken. (119 km).

Vanochtend vroeg wakker geworden en bij gevolg ook vroeg op pad. Het was een prachtige overnachtingsplek zo vlak langs de kust met de hele nacht het geruis van de oceaan om je heen. Veel beter zal ik het niet krijgen.

Binnen een uurtje ben ik in Batalha. De grote parkeerplaatsen om de te bezoeken Santa Maria da Vitoria zijn vrijwel leeg en ik kan praktisch bij de ingang van het complex een gewone parkeerplek vinden.

Monasterio de Santa Maria da Vitória

De kerk

De kerk en het klooster zijn gebouwd naar aanleiding van het winnen van een belangrijke veldslag van het kleine Portugese leger tegen het veel grotere Castiliaanse leger. Portugal vocht voor zijn onafhankelijkheid. Tegen iedere verwachting in won het kleine leger onder leiding van Joao I. Een jaar later in 1386 werd als dank voor de bijstand door Maria een begin gemaakt met de bouw van deze kerk.

Nog niet vermoedend wat me te wachten staat, en er rekening mee houdend dat ik gisteren wel het hoogtepunt van de Portugese architectuur in de kerk in Alcobaça gezien heb, loop ik de kerk binnen. Het is alsof je een dreun in je maag krijgt en de adem je benomen wordt.

Een prachtig klooster dat op de werelderfgoedlijst van Unesco staat

Vandaag ga ik twee plaatsen bezoeken. Ten eerste reis ik naar Nazaré om dit vissersplaatsje te bezoeken en in de middag rijd ik door naar Alcobaca om daar het beroemde Mosteiro de Santa Maria te bekijken. Ik vind redelijk vroeg mijn overnachtingsplek vlak aan zee. (83 km).

Op weg naar Nazaré

Ik rijd in een uurtje naar Nazaré langs een prachtige zeeweg. Aanvankelijk loopt de weg door de duinen. Ook vandaag wordt er weer fors gewerkt aan het verwijderen en afvoeren van de eucalyptusbomen. Als ik meer naar het zuiden rijd dan zijn daar alle restanten opgeruimd tot de laatste houtsnippers toe en wat een kwaliteitsslag betekent dat! De vergiftigende bomen zijn letterlijk met wortel en tak uitgeroeid.

Ik stop op verschillende plekken te genieten van het uitzicht over de oceaan en het duinengebied. Zo wijds ben ik een duinlandschap zelden tegengekomen. Als dat maar zo blijft want er wordt ook hard gewerkt aan de verbetering van de toeristeninfrastructuur en dat levert vroeger of later altijd meer toeristen op.

Klimmen in Coimbra

Vanochtend al vroeg naar Coimbra vertrokken. Coimbra is een prachtig en levendig universiteitsstadje. In de middag doorgereisd naar Ruinas de Conimbriga, de grootste en belangrijkste Romeinse opgraving op het Iberisch schiereiland. Ik sluit de dag af vlak aan de Atlantische Oceaan aan de Praia do Samouco. (170 km).

Coimbra

Ik ben vanochtend al vrij vroeg vertrokken naar Coimbra. Het is maar drie kwartier rijden. Vlak bij de Ponte de Santa Clara (de verbindingsbrug naar de binnenstad) vind ik een parkeerplek.

De brug over lopen en dan ben je in het hartje van deze leuke compacte stad. Het wordt wel weer een klimdag want het lijkt wel of de straatjes en trappen 45 graden omhoog gaan. Bovendien zijn de meeste straatjes geplaveid met grote ronde keien dus killers voor de enkels.