Camperreis Noorwegen dag 10: Van Unstad naar Saltstraumen

Via Narvik naar Saltstraumen

Vandaag (dag 10 van de camperreis Noorwegen) een grote omweg moeten maken omdat het veer te druk was. Een niet heel erg opwindende route. Eerst naar Narvik en daarna doorrijden naar Saltstraumen: een natuurfenomeen met een sterke getijdewissel: indrukwekkend!

Vannacht geprobeerd om door middel van foto’s de koers van de zon te volgen i.v.m. het feit dat deze in de huidige periode niet ondergaat. Helaas bij de eerste poging al mislukt omdat er bewolking kwam opzetten en je slechts aan een horizontale heldere streep boven de kim min of meer kon bepalen waar de zon was. Hij schoof in horizontale lijn van rechts naar links. Ja, erg boeiend is deze observatie niet, maar dat het nooit donker wordt in deze periode blijf ik apart vinden.

Toen ik André, de lifter van een paar dagen geleden, afzette op een plaats waar hij kansrijk was om een volgende lift te krijgen, of opgehaald kon worden door familie, beging ik een niet bedoelde fout door hem te wensen: ‘ik hoop dat je voor het donker je bestemming bereikt zult hebben’, op dat moment niet beseffende dat het eind juli voor het eerst sedert tijden is dat zich weer de eerste duisternis een klein beetje zal voordoen.

Op weg naar Saltstraumen

Dus door het mislukte foto-experiment een goede nachtrust gehad. Vandaag staat er een lange reis voor de boeg. Gisteravond bestudeerde ik de kaart nog even en constateerde dat de rit van hier naar Saltstraumen wel erg lang is. Die route zou verkort kunnen worden als ik de ferry van Svolvaer naar Skutvika zou nemen. Die boot vertrok om 8.00 uur. Dus om 6.00 uur opgestaan om na 5 kwartier rijden op tijd in de haven te zijn. Maar je weet hoe dat gaat: nog even dit doen, nog even dat doen, nog even zus doen en nog even zo doen en voor je het weet ben je aan de late kant.

Gelukkig was het niet druk op de weg zodat ik toch een kwartier voor tijd in de haven was. Helaas achter in de rij van niet gereserveerde tickets. En je raadt het al: de boot was vol en de laatste drie auto’s konden niet mee. Dus dan helaas toch maar de lange route genomen. Het stuk over de Lofoten was mooi en het verlengde ervan ook maar het schiereiland verlatend op weg naar Narvik en daar voorbij was veel minder de moeite waard. Dus een beetje saaie rit.

De laatste 80 km naar Saltstraumen was dan wel weer heel mooi. Wel regelmatig gestopt, gegeten, gedronken, geslapen, wandeling gemaakt. Onderweg nog een veerboot moeten nemen met een luguber aandoend transport (zie foto) dat echter in de praktijk veel minder luguber was. Onderweg heb ik me verbaasd over de dichte begroeiing van de rotsen met mos. Je zakt er tot je enkels in weg.

 

Saltstraumen

De grotendeels wat saaie rit werd rijkelijk gecompenseerd met het einddoel: Saltstraumen. Saltstraumen is de krachtigste maalstroom van Europa. De borden beweren zelfs ter wereld. De combinatie van sterke stromingen en een smalle doorgang van nog geen 15 meter en zeer diepe ‘waterholes’ zorgt twee maal daags voor een enorme toevloed en afvoer van water die duizelig makende kolken veroorzaakt. Het is één groot bubbelbad. Er wordt 370 miljoen kubieke meter water met hoge snelheid doorheen gejaagd. En dat is te zien: snelle stromingen, woeste draaikolken; daar moet je niet in terecht komen.

De mooiste momenten zijn als het getij keert. Er hangt een tabel waaraan je kunt aflezen wanneer de wisselingen plaatsvinden. Morgen 9 juli zal dat om 9.33 uur zijn. Daarom, na het doen van boodschappen, maar een overnachtingsplek in de buurt gezocht zodat ik er morgen op tijd bij kan zijn. De plek is niet heel bijzonder, aan een stille weg in een jong bosgebied. Bij de Coop wilde ik o.a. vis kopen omdat je mag aannemen dat vis hier beter en goedkoper is dan in Nederland. Nee hoor, veel duurder dan in Nederland. Kniertje krijgt op een banale wijze weer een keertje gelijk: de vis wordt duur betaald.

Zoals gezegd geen lang verslag, morgen waarschijnlijk meer.

Delen met je netwerk?
(Visited 520 times, 1 visits today)