Camperreis Schotland dag 1: Van Mechelen naar Melton

De oversteek naar Engeland

Op de eerste dag van de camperreis Schotland valt er niet veel te vermelden. Ik reisde van Mechelen naar Hoek van Holland en maakte van daaruit de oversteek naar Harwich om vervolgens door te reizen naar Melton waar ik mijn overnachtingsplaats vond.

Vandaag leg ik de eerste etappe af naar Schotland. Ik doe dat alleen want Irina is bij haar moeder op bezoek in Riga en Alex is vandaag begonnen met zijn masteropleiding International Business aan de Universiteit Maastricht. Hij had er veel zin in om te beginnen.

Het wordt voor vandaag een heel kort verslag. Omdat de hele dag uit reizen bestond. Eerst in 2,5 uur naar Hoek van Holland gereden om aldaar in te schepen op de ferry naar Harwich. Daar valt niet veel over te vertellen omdat ik de route naar Rotterdam wel kan dromen. Voorbij Rotterdam door het toch altijd weer indrukwekkende Westland gereden dat bijna geheel is volgebouwd met kassen.

Daarna gedurende 6,5 uur de overtocht naar Engeland gemaakt. Varen over de zee vind ik bijzonder saai omdat er niet veel te zien en te beleven is. Daarom heb ik gedurende de overtocht veel geslapen en gelezen (mooie korte verhalen van Tsjechov). Het was heel erg rustig op de boot. Er werd maar één dek met vrachtwagens geladen en het dek voor personenauto’s was nog niet voor een kwart gevuld. Het aantal passagiers was navenant. Geen wachtrijen bij de koffiebars en voldoende tijd en ruimte om een mooie plaats in een luie stoel te kiezen bij een van de vele ramen om van daaruit eigenlijk naar niets te kijken, nou ja de zee dan.

Reclame voor Ootmarsum

Naast mij kwam een Nederlands en een Engels stel zitten. Ze maakten kennis met elkaar en al na 2 minuten begon de Nederlandse dame te vertellen dat ze uit Ootmarsum kwamen. Ja, ja uit Overijssel (alsof Engelsen weten wat Overijssel is). ‘A beautiful province and an even more beautiful village’. Ze ging helemaal los en beschreef werkelijk alle details die er over Ootmarsum maar te bedenken waren alsof het New York betrof. Als haar man een aanvullende opmerking wilde maken dan werd die al na 5 woorden afgekapt en vertelde zij uitvoerig wat haar man wilde vertellen. Ze bezwoor haar nieuwe Engelse kennissen om vooral Ootmarsum te bezoeken als ze in Nederland zouden zijn.

Na Ootmarsum werd de wijde omgeving uitvoerig beschreven. Allemaal heel beautiful. Beleefd bevestigden de Engelsen haar uitnodiging om naar Ootmarsum te komen. De Engelsman begon inmiddels onrustig om zich heen te kijken en toen onze blikken elkaar kruisten en ik een wenkbrauw omhoog trok beantwoordde hij die met een ten hemel geslagen blik. Daarna onderbrak hij het gesprek abrupt en sleepte zijn vrouw mee naar de meest nabijgelegen koffiebar. Ik denk niet dat ze ooit een voet in Ootmarsum zullen zetten.

Ken je overigens een typisch drankje uit Twente met 15 letters? Nee? Een Cooooooooolaaaa!

Op weg naar Melton

Het ontschepen in Harwich vergde veel tijd in verband met de pascontrole. Dat belooft wat voor als de Brexit een feit is. Inmiddels was het al donker geworden en ik moest nog ongeveer 70 km door Engeland rijden naar mijn eindbestemming Melton. Het was toch wel weer even wennen aan het links rijden, zeker in het donker en zeker als ik net op tijd kon remmen voor een tunnel die lager bleek te zijn dan mijn camper hoog was.

Maar ik ben uiteindelijk veilig in Melton aangekomen alwaar ik een overnachtingsplek vond bij de Coach and Horses Inn. Een mooie herberg waarvan de keuken helaas gesloten was omdat ik pas om ongeveer 23.00 uur aankwam. Dan dus maar zelf een ‘kant en klaar maaltijd’ opwarmen. Niet geweldig maar het vult de maag en ik werd er weer zodanig wakker van dat ik rond 24.00 uur nog maar even het dagverslag heb geschreven. Rond 1.00 uur ben ik na het beantwoorden van mails gaan slapen. Morgen zal ook wel niet zo een heel boeiend verslag opleveren want dan rijd ik hoofdzakelijk over snelwegen naar Schotland.