Een vergeefse tocht

Vandaag is niet mijn meest geslaagde dag om het zacht uit te drukken. Ik heb dan ook maar één foto gemaakt en als compensatie neem ik die twee keer in de tekst op (128/7.172 km).

Lycksele

Het is niet anders maar weer een korte blog. Het zit me niet mee vandaag.  De mooie overnachtingsplek aan een grindpad is niet ver gelegen van het plaatsje Lycksele. Lycksele wordt in de reeds door mij eerder verfoeide reisgids ANWB Camperboek Zweden beschreven als ‘stedelijk en bruisend’. Het is de oudste stad van Lapland en vindt zijn oorsprong in een traditionele Samische markt dat tegenwoordig een openluchtmuseum is. Daar moet ik toch eindelijk een samenhangend beeld kunnen krijgen van de cultuur van de Sami. Ik had het kunnen weten maar de realiteit is anders.

Als ik er aankom blijkt er een feestdag te zijn met kermis en al wat daarbij hoort. Bovendien is op het terrein waar het openluchtmuseum zou moeten zijn een show bezig met oldtimers en classics die alleen toegankelijk is tegen forse betaling. Ik loop het plaatsje binnen op zoek naar een bruisend centrum. Maar niets daarvan. Het is een klein stadje dat lijkt volgebouwd met gebouwen uit de 60-er en 70-er jaren van de vorige eeuw. Wat een troosteloze lelijkheid. Inderdaad dit is een plaats waar ik niet dood gevonden wil worden en ook niet levend.

Ik ben nog steeds op zoek naar een opticien om mijn zonnebril te repareren. Er zijn er gelukkig twee: de eerste is gesloten en de tweede eveneens.