Bijna thuis

Vandaag heel veel autogereden tot aan de grens van Zwitserland / Duitsland / Frankrijk. (608 km).

Gisteren nog een verwijzing van Annemieke naar Nu.nl gekregen. Die app meldde dat de dag nadat ik van Sicilië vertrokken was de Etna uitgebarsten is in de regio waar ik de laatste dag was. Geluk of pech? Ik had het graag eens meegemaakt en het zou mijn reis meer dan compleet gemaakt hebben.

Ik ben rond 8.00 uur weggereden vanuit Pian di Boso. Er ligt een lange dag met snelwegen voor mij. De route blijft onverminderd mooi over de Autostrada A1. Ook al is de omgeving van Milaan bepaald geen vakantiebestemming. Onderweg stop ik nog ergens om etenswaren voor thuis in te slaan.

Vervolgens rijd ik door Zwitserland dat altijd mooi is met de alpen en eveneens indrukwekkend als je door de 16 km. lange St Gotthart tunnel rijdt. Ze zijn er overigens een tweede tunnel aan het boren die in 2029 klaar moet zijn. Rond Bazel wordt het weer bedenkelijk qua landschap.

Vanuit Zwitserland rijd ik Frankrijk binnen en vind op een ‘jaagpad’ langs de Rijn een mooie overnachtingsplek met uitzicht op het redelijk drukke scheepsverkeer. Morgen de laatste 500 km.

Weinig kilometers vandaag

Ik kwam op het achteraf niet zo lumineuze idee om vanochtend eerst naar Viterbo te reizen om daarna verder noordwaarts te reizen. Dat had ik niet moeten doen. (449 km).

Vroeg uit de veren

Ik word al rond 6.00 uur wakkergemaakt door het geratel van rolkoffertjes van ambtenaren. Zij haasten zich naar de trein om ongetwijfeld in Rome de bureaucratie in stand te gaan houden. Ik besluit me solidair met hen te verklaren en sta op en ben ook rond 6.30 uur op weg.

Bologna revisited

Op de veertigste dag van de camperreis Sardinië rijd ik al vroeg naar Bologna toe. Een mooie stad. Omdat een bezoek aan deze stad ingelast is en niet voorbereid is doe ik hem maar een beetje op de bonnefooi om ten minste een indruk te krijgen van deze stad. En die indruk is zeker niet negatief!

Op weg naar Bologna

Ik word al vroeg wakker van het geluid van de filmploeg die al vanaf 7.00 uur bezig is met allerlei kabels te leggen. Ik heb genoeg geslapen en besluit ook maar op te staan en het ochtendritueel aan te gaan. Rond 8.00 uur rijd ik weg.

Ik was al twee keer eerder in Bologna geweest. Één keer voor een internationaal project waaraan mijn faculteit deelnam en één keer voor een conferentie. Beide keren is het me niet gelukt om iets meer van de stad te zien dan de restaurants waar we aten; te vol programma, te veel afspraken.

Een dag met gemengde gevoelens

Op de achtendertigste dag van de camperreis Sardinië rijd ik rond 8.30 uur naar Grosseto. De kleine universiteitsstad biedt niet veel bijzonders maar maakt wel een dynamische indruk. Daarna rijd ik door naar Siena waar ik jaren geleden enkele maanden verbleef. Dat was een tegenvaller. Tenslotte rijd ik door naar Ravenna.

Grosseto

Ook tijdens mijn maandenlange verblijf in Siena ben ik nog nooit in Grosseto geweest. Als je de stad binnenrijdt maakt hij een wat onpersoonlijke indruk. Maar binnen de oude stadsmuren blijkt het een heel dynamisch stadje te zijn. De plaats telt slechts 80.000 inwoners maar ondanks dat geringe aantal herbergt het een universiteit. Bovendien zetelt er een bisschop in Grossetto.

Veel kilometers en nog meer files

Dit is een onverwacht lange reisdag tijdens de camperreis Sardinië en het scheelde niet  veel of ik had de ferry naar Sardinië niet gehaald. Maar het is allemaal goed gekomen,

Naar de Mont Blanc Tunnel

Ik ben vanochtend vroeg wakker geworden door een oorverdovend vogelconcert. Vroeger was ik daar blij mee maar tegenwoordig, nu de buren kippen en vooral hanen houden, en ze het kippenhok onder ons slaapkamerraam hebben geplaatst, is het wakker worden door hanengekraai en ander luid vogelgeluid iets minder idyllisch geworden.

Ik rijd om ongeveer 8.00 uur weg. Het is bewolkt en het regent zelfs. Het eerste gedeelte van de reis gaat naar en door de Mont Blanc tunnel. Om de tol voor de tunnel te  betalen dien je eerst een bankoverval te plegen. Eén enkele reis kost 61 Euro.