Camper in reparatie

De 8e dag van de Camperreis Griekenland breng ik noodgedwongen door i.v.m. panne bij een Fiat garage aan de westzijde van Pyrgos.

Ik heb de afgelopen nacht niet zo goed geslapen. Er lopen te veel blaffende wilde honden hier rond. Soms is het stil maar als er een begint dan volgen alle andere honden. Ik snap niet dat mensen hier in dit lawaai kunnen wonen en niets aan deze hondenoverlast doen.

Maar goed, dus opgestaan en gedoucht en ontbeten. Rond 8.00 uur komt de monteur er aan. Hij gaat meteen met mijn auto aan de slag. Hij spreekt geen Engels dus het wordt weer handen- en voetenwerk. De oorzaak van het startprobleem blijkt niet zo makkelijk te vinden. Hij tovert wat met een spuitbus (dat bij mij niet veel vertrouwen wekt) en inderdaad de motor start. Maar, gebaart hij, daar ben ik niet gerust op. Dus een kwartier wachten en dan weer het starten proberen. Bij die herstart slaat de motor weer aan. Dan wil de monteur de motor nog helemaal laten afkoelen en opnieuw starten. Dat duurt ongeveer 3 uur. Na 3 uur blijkt de auto te starten. Ik blij, maar hij niet tevreden. Hij hoort of ziet iets dat hem niet bevalt. Dus nu met de camper de garage in (hij rijdt ten minste weer).

Olympia

De 7^e dag van de Camperreis Griekenland is geheel opgegaan aan een  bezoek aan Olympia. Het zit weer niet mee. Aan het einde van de dag heb ik startproblemen met de camper terwijl hij kort voor vertrek nog een grote beurt heeft gehad.

Ik rijd na het ontbijt om ca. 8.00 uur naar Olympia om daar o.a, de archeologische vindplaats van de olympische spelen te bezoeken. Ik merk dat  het starten van de auto minder goed gaat dan normaal. Ik moet verschillende keren flink doorstarten maar uiteindelijk lukt het. In Olympia maar verder kijken. Ik rijd door een wonderschoon landschap van Andritsena naar Olympia. De uitzichten zijn fantastisch. Maar ik merk bij het fotograferen dat het resulteert in zeer algemene landschapskiekjes die niet zo veel meerwaarde hebben.

De TomTom wil mij een redelijk brede weg opsturen maar er staat een groot hek voor de oprit naar deze weg. Alternatief zoeken lukt niet. Dan komt er een auto aanrijden die mij ziet twijfelen en beduidt mij dat ik me niets van de afsluiting moet aantrekken en hij rijdt voor mij uit om het hekwerk heen naar de weg die rechtstreeks naar Olympia gaat. Het blijkt een heel normale en redelijk goed onderhouden weg te zijn en het is me een raadsel waarom hij afgesloten is.

De Tempel van Apollo Epikouros

Op de 6e dag van de camperreis Griekenland bezoek ik de Tempel van Apollo Epikouros. Voor de rest een rustige dag met aan het einde een prachtige overnachtingsplaats.

Gisterenavond nog lang kunnen lezen in  ‘Leven tot elke prijs’ van Kristina Sandberg. Een dikke pil maar zeer de moeite waard. Het duurt even voordat je aan de stijl gewend bent omdat de vertelperspectieven voortdurend wisselen. Het gaat over een Zweeds gezin in de jaren ’50 en met name om de echtgenote Maj. Ze is 20 jaar geleden op jonge leeftijd in het huwelijk gestapt en heeft een zoon en een dochter. Na enkele hoofdstukken wordt duidelijk dat haar hele leven in het teken van het gezin en het runnen van het huishouden staat, daarbij volkomen aan zich zelf voorbij gaand. De man met een alcoholprobleem wordt ontslagen en moet een eigen winkel beginnen hetgeen het alcoholgebruik niet vermindert.

Die winkel is gevestigd in een andere stad en het gevolg hiervan laat zich raden: vriendin en huwelijk onder druk. De dochter, een eenzaam studje, ontgroeit het gezin langzamerhand in intellectueel opzicht en de zoon woont al jong samen met een vriendin. Maj ervaart dat ze alles aan het verliezen in en weet niet goed hoe ze een wending aan haar leven moet geven. Ik ben tot de helft gevorderd, dus ik weet niet hoe het afloopt. Maar de beschrijvingen, de twijfels van Maj en het zich wanhopig vastklampen aan haar huishoudelijke taken in de hoop dat dat een oplossing zal bieden is fenomenaal beschreven.

Aankomst in Griekenland

De 5^e dag van de Camperreis Griekenland begint eigenlijk pas rond 13.00 uur als de ferry in Patras aankomt. Ik rijd gelijk een stuk door in de richting van Olympia.

Op weg richting Olympia

Nadat de ferry rond 13.00 uur in Patras is aangemeerd ben ik rond 14.00 uur op pad gegaan. Het is helder weer en niet al te warm. Op goed geluk sla ik een weg in en die blijkt naderhand goed te zijn. Hij leidt naar Olympia. Als ik Patras uit ben ontvouwt zich een fantastisch groen landschap aan mij. Ik had gedacht dat Griekenland veel kaler was. De weg is goed en komt door diverse dorpen heen.

De bermen staan in bloei. Vooral de brem staat op een brutale wijze geel te wezen. Of de andere bloemen al uitgebloeid zijn of nog in bloei moeten komen weet ik niet. Maar voor het moment is het schitterend. Daarna leidt de weg door een landbouwgebied dat door olijfboomgaarden gedomineerd wordt. Ondanks het feit dat het weliswaar geen snelweg is maar bepaald ook geen onbenullig d-weggetje, schrikken herders en boeren er niet voor terug om hun kuddes schapen en geiten over deze weg te leiden. Onderweg ook een mooi hoog gelegen kapel gezien met een mooi uitzicht over een vallei.

Via Brindisi naar Patras

De vierde dag van de Camperreis Griekenland is (hoop ik) de laatste lange reisdag. Ik volg niet meer de autostrada maar volg de oude snelweg die voor een groot gedeelte langs de Adriatische Zee loopt om uiteindelijk in Brindisi aan boord van een Ferry te gaan die mij naar Patras brengt.

Goed geslapen en weer vroeg opgestaan. Eerst ontbeten, de bus schoongemaakt en de tekst voor de blog geuploaded. Om 8.00 uur rijd ik al weg en ik ga eerst de autostrada op om water te tanken en te lozen en het toilet te ledigen. Alles is goed gegaan. Daarna weer van de autostrada af. Ik hoef vandaag ‘maar’ ca. 400 km te rijden en ik kies er voor om de oude hoofdverbinding tussen noord en zuid te nemen. Al vrij snel kom ik een Fiat-garage tegen. Ik vraag of ze even naar mijn probleem kunnen kijken. Helaas spreekt geen van allen Engels of welke andere taal dan Italiaans dan ook.

Bij de receptie komt een man binnen met krulhaar en een klein intellectuelen brilletje op. Hij blijkt de charmante hoofd technicus te zijn. Met een buiging laat hij mij voorgaan op weg naar mijn auto. En met handen en voeten en een paar gemeenschappelijke woorden communiceren wij. Alsof hij als arts een zieke patiënt bezoekt, onderzoekt hij met een klein zaklampje de auto. “Niveau aqua normale?” “Molto normale”. “No aqua (en hij maakt een gebaar dat verliezen betkent)”. “No aqua (en ik maak ook het verlies gebaar).” “Molto bene!!!” “Air Condition OK?”. “Non so”.

Hij probeert de airco en die werkt niet. Hij kijkt naar de radiator. Die van het koelsysteem is in orde en werkt uitstekend hetgeen hij verwoordt met een “molto bene”. Terwijl hij zijn vingers van zijn rechterhand op elkaar legt en zijn nagels kust en de kus in de lucht gooit. Dat is dus in orde. Dan onderzoekt hij ook de rest van de schade. “No problem” Aha, hij kent dus toch Engels.

Voor de zekerheid zet hij een los onderdeel vast en constateert: “Tutti e bene! Molto bene! E Securo!!!” Op dat woord zat ik te wachten. Hij gesticuleert dat ik veilig verder kan reizen. Als ik vraag hoeveel het onderzoek kost, want hij is ruim een half uur er mee bezig geweest, kijkt hij mij beledigd aan en gebaart dat ik weg kan rijden en zwaait me vrolijk uit. Wat  een leuke en charmante monteur! Daar moeten we er meer van hebben in Nederland!