Dag 6: van Arzachena naar Passo del Limbara

De koelte tegemoet

Op de zesde dag van de camperreis Sardinië maak ik een sprong in de tijd. Waren we gisteren in 1600 v. Chr., het eerste bezoek van vandaag betreft een middeleeuwse burcht, het Castello di Balaiana, uit ongeveer 1200 en een bijna even oude Capella di San Leonardo. In de middag zoek ik het hogerop: De Monte Limbara. Een middengebergte dat ongetwijfeld koelere temperaturen zal kennen.

Castello di Balailana

Ik sta vanochtend vroeg op. Na douchen en afwassen ben ik rond 8.00 uur op pad naar het Castello di Balailana.

Het is niet ver rijden maar de TomTom geeft om de paar honderd meter aan dat ik om moet keren terwijl ik zeker weet dat ik de goede richting op rijd. Na enig nadenken de oplossing. Omdat ik gisteren de camper heb geparkeerd een paar honderd meter voor de laatste site die ik bezocht heb, registreert TomTom dat ik die dus nog moet bezoeken en dringt er bij mij op aan om om te keren. Volstrekt logisch natuurlijk maar niet de menselijke logica.

Na een half uurtje bereik ik het kasteel. Er is nog geen enkele bezoeker. Maar dat is logisch; het is zondag en nog vroeg.

Om het kasteel te bereiken moet je eerst een steile trap beklimmen die 150 meter omhoog gaat. Dat gaat me goed af en ik geniet van de vele uitzichten. Maar ik besluit om nog geen foto’s te maken; dat kan ik beter op de terugweg doen.

Na een kwartiertje klimmen kom ik bij het kasteel aan. Het is een soort fort van ca. 15 bij 10 meter en uiteraard geheel opgebouwd uit lokaal gevonden bouwmaterialen. De stenen worden niet aan elkaar gehecht door cement omdat men de grondstoffen daar niet voor heeft. Men bouwt dus door de zware stenen op elkaar te leggen en te vertrouwen op het gewicht er van. Ook wordt een enkele keer leem gebruikt.

Het fort ligt zeer strategisch en je kunt op verre afstand je vijanden al zien aankomen. Het heeft destijds dan ook veel voeten in aarde gehad om met de omringende gebieden tot overeenstemming te komen over de bouw er van. Zelfs een afvaardiging van Rome heeft zich er mee bezig gehouden.

Geen geheugenkaart

Tijd om foto’s te maken. Maar nadat ik mijn camera aangezet heb krijg ik G—verdeG—ver de mededeling dat er geen geheugenkaart in de camera zit. Gisteren in de laptop laten zitten. Dan maar met de telefoon? Heeft ook niet veel zin want de batterij deugt van geen kanten en loopt heel snel leeg of reageert traag. Dan later maar wat foto’s van Internet plukken. Wel jammer.

Capello di San Leonardo

Ik loop ook nog even door naar de Capello di San Leonardo. Destijds gebruikt door de omwonenden. Het is een romaans eenvoudig kerkje en ontroert mij zeer door de eenvoud: Geen versieringen, slechts drie raampjes waarvan één in de vorm van het kruis en een heel eenvoudige apsis. Zo moet een kerk zijn. En wat ligt die kerk mooi in het landschap.

Camperreis Sardinië; Capello di San Leonardo

Daarna daal ik weer af. Genietend van de vele uitzichten maar me ergerend aan het feit dat ik de geheugenkaart niet omgezet heb.

Het is inmiddels 11.00 uur geworden en ik rijd door in de richting van Tempio Pausana. Het stadje Luogosanto lijkt me er leuk uit te zien maar het is vrij doods: zondag en vroeg. Wel merk ik dat hier internet is en ik parkeer even om mijn bestanden op te laden.

Tempio Pausana

Ik rijd naar Tempio Pausana over een ongekend rechte weg in een wat saai landschap. Maar dat verandert als ik in de buurt van Tempio kom. Het wordt bosrijker en de rotspartijen worden indrukwekkender. Ook Tempio Pausana schijnt een aardig stadje te zijn al zie je dat er aan de buitenkant niet aan af. Maar het is mij te heet. Ik ben nog niet gewend aan temperaturen van 30 C graden.

Jagers dronken voeren

Na Tempio pauzeer ik in een mooi bosgebied voor een lunch. Als ik zit te eten stopt er een auto. Of ik iets achteruit wil rijden want binnenkort komen er veel mensen hier die voor een jacht hebben afgesproken. Geen moeite natuurlijk.

Maar de beide Italianen aarzelen wat en lopen om de camper heen. Of ze er misschien even in mogen kijken. Ik zeg dat het een oudje is maar dat ze welkom zijn. Ze verbazen zich over de voorzieningen die er beschikbaar zijn en hopen ook een keer met zo een vehikel te gaan reizen. De koelkast slaat werkelijk alles en gezamenlijk drinken we een koud pilsje (dat doe ik natuurlijk zodat ze straks niet zo gericht zullen kunnen schieten).

Overnachten nabij de Passo di Limbara

Ik rijd nog een paar kilometer door en kom aan bij een kleine parkeerplaats van een kleine kerk. Hier begint mijn volgende wandeling.

Het is een ideale overnachtingsplaats. Prachtig gelegen, aangename temperatuur en morgen kan ik in alle vroegte aan de wandeling beginnen. En….. Ik had het niet verwacht in deze negorij, maar er is internet aanwezig: Vodafone, niet één, niet twee, niet drie maar vier balkjes. In Spanje had ik al ontdekt dat de internetvoorzieningen rond kloosters prima in orde zijn. Maar hier is volgens mij geen klooster te bekennen. Als ik om me heen kijk zie ik echter op de top van een nabijgelegen berg een gigantische antenne installatie, waarschijnlijk van het leger. Dat verklaart veel.

Ik ga nog wat buiten zitten om te lezen alvorens te gaan koken. Het wordt vanavond kip met prei en rijst in een kokossaus. Na het eten moet ik naar binnen om het verslag te schrijven; het is n.b. te koud om buiten te zitten!

Delen met je netwerk?
(Visited 212 times, 1 visits today)