Camperreis Provence dag 5: Van Alba la Romaine naar Gargas

Rousillon

De 5e dag van de camperreis Provence brengt mij naar Mornas en Saint Montan. Het hoogtepunt van de dag is het bezoek aan het okerkleurige dorp Rousillon

Na ontbijt rond 9.00 uur vertrokken. Ik moet eerst water tanken en toilet schoonmaken. Het eerste servicepunt waar ik naar toe rijd blijkt niet meer te functioneren. Dan maar naar het volgende servicepunt in Larnas. Het ligt bij de werf van de gemeente en is fantastisch en heel hygiënisch uitgerust.

Saint Montan

Het dorp ligt in een prachtig bebost heuvelgebied met veel wijngaarden. Ik kom o.a. langs het plaatsje Saint Montan. Het is gelegen op een heuvel en het ziet er naar uit dat het een fortificatie is geweest. Ik wil het stadje (nou ja, liever dorpje) bezoeken maar dan blijkt het dat er dit weekend de jaarlijkse middeleeuwse spelen gehouden worden en ter voorbereiding op die dag is het dorp afgesloten. Via een omleiding langs steile en smalle weggetjes, vanwege dat feest, kom ik weer op de hoofdweg uit.

Vervolgens de N7 genomen. Dat is een van de weinige verbindingswegen van noord naar zuid. Dat is een wat saaie route en gedeeltelijk heel lelijk. Vergeleken met 35 jaar geleden toen ik hier met vrienden en vriendinnen een lange fietstocht ondernomen heb, is er veel veranderd. En niet altijd ten goede. Storend vind ik het woud aan reclameborden waar je tussendoor moet rijden aan de rand van de dorpen en de steden. Daarvoor is er meestal een kilometers lang verrommeld industriegebied met ook grote winkels. Ook binnen de dorpen en de steden heeft de nieuwe tijd toegeslagen. De doorgaande wegen zijn nog prachtig omzoomd door eeuwenoude platanen, maar de plaatselijke neringdoenden hebben, om aandacht te krijgen, ook hun voorheen mooie gevels voorzien van schreeuwerige reclameborden. Jammer.

Mornas

Vlak voor Orange (door de Vlaamse stem van de TomTom, consequent uitgesproken in het Engels) kom ik langs Mornas. Een groen streepje op de kaart onder de naam geeft aan dat het een bijzondere plaats moet zijn. Dat hoefde ik niet van de kaart af te leiden want lang van te voren wordt via grote borden de komst van dit dorp al aangekondigd. Ik ga kijken. Er is inderdaad een aardig dorpsplein en hoog boven het dorp is een ruïne te zien. Voor de rest is het niet heel erg bijzonder maar goed genoeg om de benen te strekken. Wat wel opvalt, is dat grote gedeelten van het dorp ruiken naar verse lavendel. Ik kan evenwel geen lavendelveld vinden in de omgeving.

Rousillon

Daarna wilde ik doorrijden naar Ile sur Sorgue, de geplande overnachtingsplaats. Maar omdat ik aan de vroege kant ben ga ik eerst Rousillon bezoeken. Rousillon is werkelijk prachtig. Het staat bekend om de productie van het pigment oker. En dat pigment wordt ook veel toegepast in het pleisterwerk van de huizen. De kleur van het ene huis is bijna nog mooier dan die van het andere en de combinatie van deze kleuren is werkelijk fantastisch.

In de reisgids staat geschreven dat je er bij voorkeur de zonsondergang moet meemaken omdat die het dorp in een warme rode gloed zet. Helaas is het te bewolkt om van een mooie zonsondergang te kunnen spreken. Maar de wandeling door het dorp is heel mooi, zeker nu het dorp slechts door enkele tientallen toeristen bezocht word.

Na de wandeling in het dorp wil ik nog het Sentier des Ocres gaan volgen. Het is een voetpad dat langs de groeves gaat waar het okerzand gewonnen wordt dat vervolgens zo intensief gewassen wordt dat er een puur pigment overblijft. Rond 1930 is door de opkomst van de chemische coloranten en de treinverbinding een einde gekomen aan deze industrie. Het eerste gedeelte van het pad is heel mooi en biedt uitzicht op de rode fundamenten van het dorp. Het tweede gedeelte van het pad blijkt afgesloten te zijn wegens levensgevaarlijk brandgevaar. Een niet geheel plausibele reden gezien de vele regen die er gevallen is.

Na dit bezoek rijd ik niet terug naar Gargas waar ik een dichtbij gelegen overnachtingsplaats vind: Château Perreal van Jérôme Barancourt, een zo te zien goed georgaiseerde wijnboer en olijfolieproducent. De overnachtingsplek is iets boven de boerderij gelegen op een klein grind plateau met een overweldigend uitzicht over het dal en de Montagnes de Luberon. Aan de ene kant de wijnvelden aan de andere kant olijfbomenplantages. Op het moment dat ik buiten wil gaan zitten barst er een hevig onweer los. Ik heb geboeid naar dit natuurgeweld liggen kijken. Eenvoudig gegeten (brood, kaas, salade en wijn) en ben vroeg gaan slapen omdat de verkoudheid nog steeds niet geheel weg is.