Rendieren, rendieren, rendieren
Vandaag rijd ik een route van Trappnas naar Ljungdalen over een schitterende weg waar ik veel rendieren zie. Vanuit Ljungdalen draai ik naar de Flatruet. Dat is de hoogst gelegen (onverharde) weg van Zweden. Daar vind ik mijn overnachtingsplek (154/8.049 km).
Gevangen in routines
Soms raakt men zo zeer vast in zijn eigen routines, of laat ik specifieker zijn, soms raak ik zo zeer vast in mijn eigen routines dat ik er al bijna niet over denk dat zaken ook anders kunnen.
Zoals bij voorbeeld het besef dat de schone onderkleding bijna op is en dat ik dus een camping moet opzoeken om de was te doen. Daar heb ik helemaal geen zin in. Tot ik op het geniale idee kom dat ik een deel van de kleren ook kan wassen in het brandschone water van het meer waarnaast ik overnacht heb. Dat ging prima en aangemoedigd door het resultaat besluit ik ook maar even om de vuile matten van de camper te spoelen.
Echter terwijl ik bezig ben met één van de matten heb ik niet in de gaten dat de tweede mat wegdrijft. Laten gaan of niet? Mijn eer te na en ik besluit, vrezend voor zeer koud water, om de bijna verloren mat te redden. En wat blijkt? Het is heerlijk zwemwater! Dus wat een resultaat: onderkleding schoon, matten schoon, probleem van de camping opgelost en ook nog een gratis zwembad er bij.
















Reacties